-
ਅਪਨੇ ਘਾਤਕ ਘਾਤਿਕਰ੍ਮਕੀ ਹੀਨਤਾ ਹੋਨੇਸੇ ਸਹਜ ਹੀ ਵੀਤਰਾਗ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਜਿਤਨੇ
ਅਂਸ਼ੋਂਮੇਂ ਵਹ ਹੀਨ ਹੋ ਉਤਨੇ ਅਂਸ਼ੋਂਮੇਂ ਯਹ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤਾ ਹੈ. — ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਅਰਹਂਤਾਦਿਕ ਦ੍ਵਾਰਾ ਅਪਨਾ
ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਸਿਦ੍ਧ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਅਥਵਾ ਅਰਹਂਤਾਦਿਕੇ ਆਕਾਰਕਾ ਅਵਲੋਕਨ ਕਰਨਾ ਯਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ ਯਾ ਵਚਨ
ਸੁਨਨਾ ਯਾ ਨਿਕਟਵਰ੍ਤੀ ਹੋਨਾ ਯਾ ਉਨਕੇ ਅਨੁਸਾਰ ਪ੍ਰਵਰ੍ਤਨ ਕਰਨਾ — ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਕਾਰ੍ਯ ਤਤ੍ਕਾਲ ਹੀ
ਨਿਮਿਤ੍ਤਭੂਤ ਹੋਕਰ ਰਾਗਾਦਿਕਕੋ ਹੀਨ ਕਰਤੇ ਹੈਂ, ਜੀਵ-ਅਜੀਵਾਦਿਕੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜ੍ਞਾਨਕੋ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਕਰਤੇ
ਹੈਂ. — ਇਸਲਿਯੇ ਐਸੇ ਭੀ ਅਰਹਂਤਾਦਿਕ ਦ੍ਵਾਰਾ ਵੀਤਰਾਗ-ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਜ੍ਞਾਨਰੂਪ ਪ੍ਰਯੋਜਨਕੀ ਸਿਦ੍ਧਿ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਯਹਾਁ ਕੋਈ ਕਹੇ ਕਿ ਇਨਕੇ ਦ੍ਵਾਰਾ ਐਸੇ ਪ੍ਰਯੋਜਨਕੀ ਤੋ ਸਿਦ੍ਧਿ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ
ਜਿਸਸੇ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਜਨਿਤ ਸੁਖ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋ ਤਥਾ ਦੁਃਖਕਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਹੋ — ਐਸੇ ਭੀ ਪ੍ਰਯੋਜਨਕੀ ਸਿਦ੍ਧਿ
ਇਨਕੇ ਦ੍ਵਾਰਾ ਹੋਤੀ ਹੈ ਯਾ ਨਹੀਂ ? ਉਸਕਾ ਸਮਾਧਾਨਃ —
ਜੋ ਅਰਹਂਤਾਦਿਕੇ ਪ੍ਰਤਿ ਸ੍ਤਵਨਾਦਿਰੂਪ ਵਿਸ਼ੁਦ੍ਧ ਪਰਿਣਾਮ ਹੋਤੇ ਹੈਂ ਉਨਸੇ ਅਘਾਤਿਯਾ ਕਰ੍ਮੋਂਕੀ
ਸਾਤਾ ਆਦਿ ਪੁਣ੍ਯਪ੍ਰਕ੍ਰੁਤਿਯੋਂਕਾ ਬਨ੍ਧ ਹੋਤਾ ਹੈ; ਔਰ ਯਦਿ ਵੇ ਪਰਿਣਾਮ ਤੀਵ੍ਰ ਹੋਂ ਤੋ ਪੂਰ੍ਵਕਾਲਮੇਂ
ਜੋ ਅਸਾਤਾ ਆਦਿ ਪਾਪਪ੍ਰਕ੍ਰੁਤਿਯੋਂਕਾ ਬਨ੍ਧ ਹੁਆ ਥਾ ਉਨ੍ਹੇਂ ਭੀ ਮਨ੍ਦ ਕਰਤਾ ਹੈ ਅਥਵਾ ਨਸ਼੍ਟ ਕਰਕੇ
ਪੁਣ੍ਯਪ੍ਰਕ੍ਰੁਤਿਰੂਪ ਪਰਿਣਮਿਤ ਕਰਤਾ ਹੈ; ਔਰ ਉਸ ਪੁਣ੍ਯਕਾ ਉਦਯ ਹੋਨੇ ਪਰ ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਸੁਖਕੀ
ਕਾਰਣਭੂਤ ਸਾਮਗ੍ਰੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਤੀ ਹੈ ਤਥਾ ਪਾਪਕਾ ਉਦਯ ਦੂਰ ਹੋਨੇ ਪਰ ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਦੁਃਖਕੀ ਕਾਰਣਭੂਤ
ਸਾਮਗ੍ਰੀ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ. — ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਇਸ ਪ੍ਰਯੋਜਨਕੀ ਭੀ ਸਿਦ੍ਧਿ ਉਨਕੇ ਦ੍ਵਾਰਾ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਅਥਵਾ ਜਿਨਸ਼ਾਸਨਕੇ ਭਕ੍ਤ ਦੇਵਾਦਿਕ ਹੈਂ ਵੇ ਉਸ ਭਕ੍ਤ ਪੁਰੁਸ਼ਕੋ ਅਨੇਕ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਸੁਖਕੀ ਕਾਰਣਭੂਤ
ਸਾਮਗ੍ਰਿਯੋਂਕਾ ਸਂਯੋਗ ਕਰਾਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਦੁਃਖਕੀ ਕਾਰਣਭੂਤ ਸਾਮਗ੍ਰਿਯੋਂਕੋ ਦੂਰ ਕਰਤੇ ਹੈਂ. — ਇਸ
ਪ੍ਰਕਾਰ ਭੀ ਇਸ ਪ੍ਰਯੋਜਨਕੀ ਸਿਦ੍ਧਿ ਉਨ ਅਰਹਂਤਾਦਿਕ ਦ੍ਵਾਰਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਇਸ ਪ੍ਰਯੋਜਨਸੇ ਕੁਛ
ਭੀ ਅਪਨਾ ਹਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ; ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਯਹ ਆਤ੍ਮਾ ਕਸ਼ਾਯਭਾਵੋਂਸੇ ਬਾਹ੍ਯ ਸਾਮਗ੍ਰਿਯੋਂਮੇਂ ਇਸ਼੍ਟ – ਅਨਿਸ਼੍ਟਪਨਾ
ਮਾਨਕਰ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਸੁਖ – ਦੁਃਖਕੀ ਕਲ੍ਪਨਾ ਕਰਤਾ ਹੈ. ਕਸ਼ਾਯਕੇ ਬਿਨਾ ਬਾਹ੍ਯ ਸਾਮਗ੍ਰੀ ਕੁਛ ਸੁਖ —
ਦੁਃਖਕੀ ਦਾਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਤਥਾ ਕਸ਼ਾਯ ਹੈ ਸੋ ਸਰ੍ਵ ਆਕੁਲਤਾਮਯ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਜਨਿਤ ਸੁਖਕੀ
ਇਚ੍ਛਾ ਕਰਨਾ ਔਰ ਦੁਃਖਸੇ ਡਰਨਾ ਯਹ ਭ੍ਰਮ ਹੈ.
ਪੁਨਸ਼੍ਚ, ਇਸ ਪ੍ਰਯੋਜਨਕੇ ਹੇਤੁ ਅਰਹਂਤਾਦਿਕਕੀ ਭਕ੍ਤਿ ਕਰਨੇਸੇ ਭੀ ਤੀਵ੍ਰ ਕਸ਼ਾਯ ਹੋਨੇਕੇ ਕਾਰਣ
ਪਾਪਬਂਧ ਹੀ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਅਪਨੇਕੋ ਇਸ ਪ੍ਰਯੋਜਨਕਾ ਅਰ੍ਥੀ ਹੋਨਾ ਯੋਗ੍ਯ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਅਰਹਂਤਾਦਿਕਕੀ ਭਕ੍ਤਿ ਕਰਨੇਸੇ ਐਸੇ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਤੋ ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਹੀ ਸਿਦ੍ਧ ਹੋਤੇ ਹੈਂ.
ਇਸਪ੍ਰਕਾਰ ਅਰਹਂਤਾਦਿਕ ਪਰਮ ਇਸ਼੍ਟ ਮਾਨਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਹੈਂ.
ਪਹਲਾ ਅਧਿਕਾਰ ][ ੭