-
੧੬ ] [ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ
ਐਸਾ ਹੀ ਆਤ੍ਮਾਨੁਸ਼ਾਸਨਮੇਂ ਕਹਾ ਹੈਃ —
ਪ੍ਰਾਜ੍ਞਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਸਮਸ੍ਤਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਹ੍ਰੁਦਯਃ ਪ੍ਰਵ੍ਯਕ੍ਤਲੋਕਸ੍ਥਿਤਿਃ,
ਪ੍ਰਾਸ੍ਤਾਸ਼ਃ ਪ੍ਰਤਿਭਾਪਰਃ ਪ੍ਰਸ਼ਮਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਾਗੇਵ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟੋਤ੍ਤਰਃ.
ਪ੍ਰਾਯਃ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨਸਹਃ ਪ੍ਰਭੁ ਪਰਮਨੋਹਾਰੀ ਪਰਾਨਿਨ੍ਦਯਾ,
ਬ੍ਰੂਯਾਦ੍ਧਰ੍ਮਕਥਾਂ ਗਣੀ ਗੁਣਨਿਧਿਃ ਪ੍ਰਸ੍ਪਸ਼੍ਟਮਿਸ਼੍ਟਾਕ੍ਸ਼ਰਃ..੫..
ਅਰ੍ਥਃ — ਜੋ ਬੁਦ੍ਧਿਮਾਨ ਹੋ, ਜਿਸਨੇ ਸਮਸ੍ਤ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੋਂਕਾ ਰਹਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਿਯਾ ਹੋ, ਲੋਕ ਮਰ੍ਯਾਦਾ
ਜਿਸਕੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਈ ਹੋ, ਆਸ਼ਾ ਜਿਸਕੇ ਅਸ੍ਤ ਹੋ ਗਈ ਹੋ, ਕਾਂਤਿਮਾਨ ਹੋ, ਉਪਸ਼ਮੀ ਹੋ, ਪ੍ਰਸ਼੍ਨ ਕਰਨੇਸੇ
ਪਹਲੇ ਹੀ ਜਿਸਨੇ ਉਤ੍ਤਰ ਦੇਖਾ ਹੋ, ਬਾਹੁਲ੍ਯਤਾਸੇ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨੋਂਕੋ ਸਹਨੇਵਾਲਾ ਹੋ, ਪ੍ਰਭੁ ਹੋ, ਪਰਕੀ ਤਥਾ
ਪਰਕੇ ਦ੍ਵਾਰਾ ਅਪਨੀ ਨਿਨ੍ਦਾਰਹਿਤਪਨੇਸੇ ਪਰਕੇ ਮਨਕੋ ਹਰਨੇਵਾਲਾ ਹੋ, ਗੁਣਨਿਧਾਨ ਹੋ, ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਮਿਸ਼੍ਟ ਜਿਸਕੇ
ਵਚਨ ਹੋਂ — ਐਸਾ ਸਭਾਕਾ ਨਾਯਕ ਧਰ੍ਮਕਥਾ ਕਹੇ.
ਪੁਨਸ਼੍ਚ, ਵਕ੍ਤਾਕਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਐਸਾ ਹੈ ਕਿ ਯਦਿ ਉਸਕੇ ਵ੍ਯਾਕਰਣ-ਨ੍ਯਾਯਾਦਿਕ ਤਥਾ ਬੜੇ-
ਬੜੇ ਜੈਨ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੋਂਕਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜ੍ਞਾਨ ਹੋ ਤੋ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਰੂਪਸੇ ਉਸਕੋ ਵਕ੍ਤਾਪਨਾ ਸ਼ੋਭਿਤ ਹੋ. ਪੁਨਸ਼੍ਚ,
ਐਸਾ ਭੀ ਹੋ; ਪਰਨ੍ਤੁ ਅਧ੍ਯਾਤ੍ਮਰਸ ਦ੍ਵਾਰਾ ਯਥਾਰ੍ਥ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਰੂਪਕਾ ਅਨੁਭਵ ਜਿਸਕੋ ਨ ਹੁਆ ਹੋ
ਵਹ ਜਿਨਧਰ੍ਮਕਾ ਮਰ੍ਮ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ, ਪਦ੍ਧਤਿਹੀਸੇ ਵਕ੍ਤਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਅਧ੍ਯਾਤ੍ਮਰਸਮਯ ਸਚ੍ਚੇ ਜਿਨਧਰ੍ਮਕਾ
ਸ੍ਵਰੂਪ ਉਸਕੇ ਦ੍ਵਾਰਾ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯਾ ਜਾਯੇ ? ਇਸਲਿਯੇ ਆਤ੍ਮਜ੍ਞਾਨੀ ਹੋ ਤੋ ਸਚ੍ਚਾ ਵਕ੍ਤਾਪਨਾ ਹੋਤਾ
ਹੈ, ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਪ੍ਰਵਚਨਸਾਰਮੇਂ ਐਸਾ ਕਹਾ ਹੈ ਕਿ — ਆਗਮਜ੍ਞਾਨ, ਤਤ੍ਤ੍ਵਾਰ੍ਥਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ, ਸਂਯਮਭਾਵ — ਯਹ ਤੀਨੋਂ
ਆਤ੍ਮਜ੍ਞਾਨਸੇ ਸ਼ੂਨ੍ਯ ਕਾਰ੍ਯਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਪੁਨਸ਼੍ਚ, ਦੋਹਾਪਾਹੁੜਮੇਂ ਐਸਾ ਕਹਾ ਹੈਃ —
ਪਂਡਿਯ ਪਂਡਿਯ ਪਂਡਿਯ ਕਣ ਛੋਡਿ ਵਿ ਤੁਸ ਕਂਡਿਯਾ.
ਪਯ ਅਤ੍ਥਂ ਤੁਟ੍ਠੋਸਿ ਪਰਮਤ੍ਥ ਣ ਜਾਣਇ ਮੂਢੋਸਿ..
ਅਰ੍ਥਃ — ਹੇ ਪਾਂਡੇ ! ਹੇ ਪਾਂਡੇ ! ! ਹੇ ਪਾਂਡੇ ! ! ! ਤੂ ਕਣਕੋ ਛੋੜਕਰ ਤੁਸ (ਭੂਸੀ) ਹੀ ਕੂਟ ਰਹਾ
ਹੈ; ਤੂ ਅਰ੍ਥ ਔਰ ਸ਼ਬ੍ਦਮੇਂ ਸਨ੍ਤੁਸ਼੍ਟ ਹੈ, ਪਰਮਾਰ੍ਥ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ; ਇਸਲਿਏ ਮੂਰ੍ਖ ਹੀ ਹੈ — ਐਸਾ ਕਹਾ ਹੈ.
ਤਥਾ ਚੌਦਹ ਵਿਦ੍ਯਾਓਂਮੇਂ ਭੀ ਪਹਲੇ ਅਧ੍ਯਾਤ੍ਮਵਿਦ੍ਯਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਕਹੀ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ ਜੋ
ਅਧ੍ਯਾਤ੍ਮਰਸਕਾ ਰਸਿਯਾ ਵਕ੍ਤਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਜਿਨਧਰ੍ਮਕੇ ਰਹਸ੍ਯਕਾ ਵਕ੍ਤਾ ਜਾਨਨਾ. ਪੁਨਸ਼੍ਚ, ਜੋ ਬੁਦ੍ਧਿਰੁਦ੍ਧਿਕੇ
ਧਾਰਕ ਹੈਂ ਤਥਾ ਅਵਧਿ, ਮਨਃਪਰ੍ਯਯ, ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨਕੇ ਧਨੀ ਵਕ੍ਤਾ ਹੈਂ, ਉਨ੍ਹੇਂ ਮਹਾਨ ਵਕ੍ਤਾ ਜਾਨਨਾ. —
ਐਸੇ ਵਕ੍ਤਾਓਂਕੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਗੁਣ ਜਾਨਨਾ.
ਸੋ ਇਨ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਗੁਣੋਂਕੇ ਧਾਰੀ ਵਕ੍ਤਾਕਾ ਸਂਯੋਗ ਮਿਲੇ ਤੋ ਬਹੁਤ ਭਲਾ ਹੈ ਹੀ, ਔਰ ਨ