-
੨੦ ] [ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ
ਹੈ, ਉਨਕੇ ਇਸ ਕਾਰਣ ਬੜੇ ਗ੍ਰਨ੍ਥੋਂਕਾ ਅਭ੍ਯਾਸ ਤੋ ਬਨ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ; ਤਥਾ ਕਿਨ੍ਹੀਂ ਛੋਟੇ ਗ੍ਰਨ੍ਥੋਂਕਾ
ਅਭ੍ਯਾਸ ਬਨੇ ਤੋ ਭੀ ਯਥਾਰ੍ਥ ਅਰ੍ਥ ਭਾਸਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. — ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਇਸ ਸਮਯਮੇਂ ਮਂਦਜ੍ਞਾਨਵਾਨ੍
ਜੀਵ ਬਹੁਤ ਦਿਖਾਈ ਦੇਤੇ ਹੈਂ, ਉਨਕਾ ਭਲਾ ਹੋਨੇਕੇ ਹੇਤੁ ਧਰ੍ਮਬੁਦ੍ਧਿਸੇ ਯਹ ਭਾਸ਼ਾਮਯ ਗ੍ਰਨ੍ਥ
ਬਨਾਤਾ ਹੂਁ.
ਪੁਨਸ਼੍ਚ, ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਬੜੇ ਦਰਿਦ੍ਰੀਕੋ ਅਵਲੋਕਨਮਾਤ੍ਰ ਚਿਨ੍ਤਾਮਣਿਕੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਹੋ ਔਰ ਵਹ
ਅਵਲੋਕਨ ਨ ਕਰੇ, ਤਥਾ ਜੈਸੇ ਕੋਢੀਕੋ ਅਮ੍ਰੁਤ-ਪਾਨ ਕਰਾਯੇ ਔਰ ਵਹ ਨ ਕਰੇ; ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸਂਸਾਰ-
ਪੀੜਿਤ ਜੀਵਕੋ ਸੁਗਮ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗਕੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਬਨੇ ਔਰ ਵਹ ਅਭ੍ਯਾਸ ਨ ਕਰੇ ਤੋ ਉਸਕੇ
ਅਭਾਗ੍ਯਕੀ ਮਹਿਮਾ ਹਮਸੇ ਤੋ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਤੀ. ਉਸਕੀ ਹੋਨਹਾਰ ਹੀ ਕਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨੇ ਪਰ ਅਪਨੇਕੋ
ਸਮਤਾ ਆਤੀ ਹੈ. ਕਹਾ ਹੈ ਕਿਃ —
ਸਾਹੀਣੇ ਗੁਰੁਜੋਗੇ ਜੇ ਣ ਸੁਣਂਤੀਹ ਧਮ੍ਮਵਯਣਾਇ.
ਤੇ ਧਿਟ੍ਠਦੁਟ੍ਠਚਿਤ੍ਤਾ ਅਹ ਸੁਹਡਾ ਭਵਭਯਵਿਹੁਣਾ..
ਸ੍ਵਾਧੀਨ ਉਪਦੇਸ਼ਦਾਤਾ ਗੁਰੁਕਾ ਯੋਗ ਮਿਲਨੇ ਪਰ ਭੀ ਜੋ ਜੀਵ ਧਰ੍ਮਵਚਨੋਂਕੋ ਨਹੀਂ ਸੁਨਤੇ
ਵੇ ਧੀਠ ਹੈਂ ਔਰ ਉਨਕਾ ਦੁਸ਼੍ਟ ਚਿਤ੍ਤ ਹੈ. ਅਥਵਾ ਜਿਸ ਸਂਸਾਰਭਯਸੇ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰਾਦਿ ਡਰੇ ਉਸ ਸਂਸਾਰਭਯਸੇ
ਰਹਿਤ ਹੈਂ ਵੇ ਬੜੇ ਸੁਭਟ ਹੈਂ.
ਪੁਨਸ਼੍ਚ, ਪ੍ਰਵਚਨਸਾਰਮੇਂ ਭੀ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗਕਾ ਅਧਿਕਾਰ ਕਿਯਾ ਹੈ, ਵਹਾਁ ਪ੍ਰਥਮ ਆਗਮਜ੍ਞਾਨ ਹੀ
ਉਪਾਦੇਯ ਕਹਾ ਹੈ. ਸੋ ਇਸ ਜੀਵਕਾ ਤੋ ਮੁਖ੍ਯ ਕਰ੍ਤ੍ਤਵ੍ਯ ਆਗਮਜ੍ਞਾਨ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਹੋਨੇ ਸੇ ਤਤ੍ਤ੍ਵੋਂ
ਕਾ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਤਤ੍ਤ੍ਵੋਂ ਕਾ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਹੋਨੇ ਸੇ ਸਂਯਮਭਾਵ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਔਰ ਉਸ ਆਗਮਸੇ
ਆਤ੍ਮਜ੍ਞਾਨਕੀ ਭੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ; ਤਬ ਸਹਜ ਹੀ ਮੋਕ੍ਸ਼ਕੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਪੁਨਸ਼੍ਚ, ਧਰ੍ਮਕੇ ਅਨੇਕ ਅਂਙ੍ਗ ਹੈਂ ਉਨਮੇਂ ਏਕ ਧ੍ਯਾਨ ਬਿਨਾ ਉਸਸੇ ਊਁਚਾ ਔਰ ਧਰ੍ਮਕਾ ਅਂਗ
ਨਹੀਂ ਹੈ; ਇਸਲਿਯੇ ਜਿਸ-ਤਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਆਗਮ-ਅਭ੍ਯਾਸ ਕਰਨਾ ਯੋਗ੍ਯ ਹੈ.
ਪੁਨਸ਼੍ਚ, ਇਸ ਗ੍ਰਨ੍ਥਕਾ ਤੋ ਵਾਁਚਨਾ, ਸੁਨਨਾ, ਵਿਚਾਰਨਾ ਬਹੁਤ ਸੁਗਮ ਹੈ — ਕੋਈ
ਵ੍ਯਾਕਰਣਾਦਿਕਕਾ ਭੀ ਸਾਧਨ ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਯੇ; ਇਸਲਿਯੇ ਅਵਸ਼੍ਯ ਇਸਕੇ ਅਭ੍ਯਾਸ ਮੇਂ ਪ੍ਰਵਰ੍ਤੋ. ਤੁਮ੍ਹਾਰਾ
ਕਲ੍ਯਾਣ ਹੋਗਾ.
— ਇਤਿ ਸ਼੍ਰੀ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਨਾਮਕ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਪੀਠਬਨ੍ਧ ਪ੍ਰਰੂਪਕ
ਪ੍ਰਥਮ ਅਧਿਕਾਰ ਸਮਾਪ੍ਤ ਹੁਆ..੧..
✾