ਪ੍ਰਕ੍ਰੁਤਿਰੂਪ ਥੋੜੇ ਔਰ ਕਿਸੀ ਪ੍ਰਕ੍ਰੁਤਿਰੂਪ ਬਹੁਤ ਪਰਮਾਣੁ ਹੋਤੇ ਹੈਂ. ਤਥਾ ਉਨਮੇਂ ਕਈ ਪਰਮਾਣੁਓਂਕਾ
ਸਮ੍ਬਨ੍ਧ ਬਹੁਤ ਕਾਲ ਔਰ ਕਇਯੋਂਕਾ ਥੋੜੇ ਕਾਲ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਤਥਾ ਉਨ ਪਰਮਾਣੁਓਂਮੇਂ ਕਈ ਤੋ
ਅਪਨੇ ਕਾਰ੍ਯਕੋ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਕਰਨੇਕੀ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਰਖਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਕਈ ਥੋੜੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਰਖਤੇ ਹੈਂ. ਵਹਾਁ
ਐਸਾ ਹੋਨੇਮੇਂ ਕਿਸੀ ਕਰ੍ਮਵਰ੍ਗਣਾਰੂਪ ਪੁਦ੍ਗਲਪਿਣ੍ਡਕੋ ਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਹੈ ਨਹੀਂ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪਰਿਣਮਨ
ਕਰੂਁ ਤਥਾ ਔਰ ਭੀ ਕੋਈ ਪਰਿਣਮਨ ਕਰਾਨੇਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਐਸਾ ਹੀ ਨਿਮਿਤ੍ਤ-ਨੈਮਿਤ੍ਤਿਕ ਭਾਵ ਬਨ
ਰਹਾ ਹੈ, ਉਸਸੇ ਵੈਸੇ ਹੀ ਪਰਿਣਮਨ ਪਾਯਾ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਪ੍ਰਕਾਰ ਜੀਵਭਾਵਕੇ ਨਿਮਿਤ੍ਤਸੇ ਪੁਦ੍ਗਲਪਰਮਾਣੁਓਂਮੇਂ ਜ੍ਞਾਨਾਵਰਣਾਦਿਰੂਪ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਯਹਾਁ ਵਿਚਾਰ
ਕਰ ਅਪਨੇ ਉਦ੍ਯਮਸੇ ਕਾਰ੍ਯ ਕਰੇ ਤੋ ਜ੍ਞਾਨ ਚਾਹਿਯੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵੈਸਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਬਨਨੇ ਪਰ ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਵੈਸੇ
ਪਰਿਣਮਨ ਹੋ ਤੋ ਵਹਾਁ ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਕੁਛ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਪ੍ਰਕ੍ਰੁਤਿਯੋਂਕੀ ਅਵਸ੍ਥਾਕਾ ਪਲਟਨਾ ਭੀ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਵਹਾਁ ਕਈ ਅਨ੍ਯ ਪ੍ਰਕ੍ਰੁਤਿਯੋਂਕੇ ਪਰਮਾਣੁ ਥੇ
ਵੇ ਸਂਕ੍ਰਮਣਰੂਪ ਹੋਕਰ ਅਨ੍ਯ ਪ੍ਰਕ੍ਰੁਤਿਯੋਂਕੇ ਪਰਮਾਣੁ ਹੋ ਜਾਯੇਂ. ਤਥਾ ਕਈ ਪ੍ਰਕ੍ਰੁਤਿਯੋਂਕੀ ਸ੍ਥਿਤਿ ਔਰ
ਅਨੁਭਾਗ ਬਹੁਤ ਥੇ ਸੋ ਅਪਕਰ੍ਸ਼ਣ ਹੋਕਰ ਥੋੜੇ ਹੋ ਜਾਯੇਂ, ਤਥਾ ਕਈ ਪ੍ਰਕ੍ਰੁਤਿਯੋਂਕੀ ਸ੍ਥਿਤਿ ਏਵਂ
ਅਨੁਭਾਗ ਥੋੜੇ ਥੇ ਸੋ ਉਤ੍ਕਰ੍ਸ਼ਣ ਹੋਕਰ ਬਹੁਤ ਹੋ ਜਾਯੇਂ. ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪੂਰ੍ਵਮੇਂ ਬਁਧੇ ਹੁਏ ਪਰਮਾਣੁਓਂਕੀ
ਭੀ ਜੀਵਭਾਵੋਂਕਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਪਾਕਰ ਅਵਸ੍ਥਾ ਪਲਟਤੀ ਹੈ ਔਰ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਨ ਬਨੇ ਤੋ ਨਹੀਂ ਪਲਟੇ, ਜ੍ਯੋਂਕੀ
ਤ੍ਯੋਂ ਰਹੇ.
ਕਾਰ੍ਯ ਬਨਤਾ ਹੈ