-
ਦੂਸਰਾ ਅਧਿਕਾਰ ][ ੩੭
ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਇਸ ਜੀਵਕੇ ਸਰ੍ਵਕੋ ਦੇਖਨੇ – ਜਾਨਨੇਕੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਹੈ. ਤਥਾ ਉਸੇ ਕਰ੍ਮਨੇ ਰੋਕਾ
ਇਤਨਾ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮ ਹੁਆ ਕਿ ਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ਾਦਿਕ ਵਿਸ਼ਯੋਂਕੋ ਜਾਨੋ ਯਾ ਦੇਖੋ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਏਕ ਕਾਲਮੇਂ ਏਕ ਹੀ
ਕੋ ਜਾਨੋ ਯਾ ਦੇਖੋ. ਵਹਾਁ ਇਸ ਜੀਵਕੋ ਸਰ੍ਵਕੋ ਦੇਖਨੇ-ਜਾਨਨੇਕੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਤੋ ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ ਪਾਈ
ਜਾਤੀ ਹੈ; ਅਨ੍ਯ ਕਾਲਮੇਂ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯ ਹੋ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਵਰ੍ਤਮਾਨ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਅਪਨੇ ਯੋਗ੍ਯ
ਵਿਸ਼ਯੋਂਸੇ ਅਧਿਕ ਵਿਸ਼ਯੋਂਕੋ ਦੇਖ – ਜਾਨ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ. ਤਥਾ ਅਪਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਵਿਸ਼ਯੋਂਕੋ ਦੇਖਨੇ –
ਜਾਨਨੇਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ-ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾ ਵਰ੍ਤਮਾਨ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਰੂਪ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਹੈ, ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਉਨ੍ਹੇਂ ਦੇਖ-ਜਾਨ ਸਕਤਾ ਹੈ; ਤਥਾ
ਵ੍ਯਕ੍ਤਤਾ ਏਕ ਕਾਲਮੇਂ ਏਕ ਹੀ ਕੋ ਦੇਖਨੇ ਯਾ ਜਾਨਨੇਕੀ ਪਾਈ ਜਾਤੀ ਹੈ.
ਯਹਾਁ ਫਿ ਰ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨ ਹੈ ਕਿ — ਐਸਾ ਤੋ ਜਾਨਾ; ਪਰਨ੍ਤੁ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮ ਤੋ ਪਾਯਾ ਜਾਤਾ ਹੈ ਔਰ
ਬਾਹ੍ਯ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਾਦਿਕਕਾ ਅਨ੍ਯਥਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਹੋਨੇ ਪਰ ਦੇਖਨਾ – ਜਾਨਨਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਯਾ ਥੋੜਾ ਹੋਤਾ ਹੈ,
ਯਾ ਅਨ੍ਯਥਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਸੋ ਐਸਾ ਹੋਨੇ ਪਰ ਕਰ੍ਮ ਹੀ ਕਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਤੋ ਨਹੀਂ ਰਹਾ?
ਸਮਾਧਾਨਃ — ਜੈਸੇ ਰੋਕਨੇਵਾਲੇਨੇ ਯਹ ਕਹਾ ਕਿ ਪਾਁਚ ਗ੍ਰਾਮੋਂਮੇਂਸੇ ਏਕ ਗ੍ਰਾਮਕੋ ਏਕ ਦਿਨਮੇਂ ਜਾਓ,
ਪਰਨ੍ਤੁ ਇਨ ਕਿਂਕਰੋਂਕੋ ਸਾਥ ਲੇਕਰ ਜਾਓ. ਵਹਾਁ ਵੇ ਕਿਂਕਰ ਅਨ੍ਯਥਾ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋਂ ਤੋ ਜਾਨਾ ਨ
ਹੋ ਯਾ ਥੋੜਾ ਜਾਨਾ ਹੋ ਯਾ ਅਨ੍ਯਥਾ ਜਾਨਾ ਹੋ; ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਰ੍ਮਕਾ ਐਸਾ ਹੀ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮ ਹੁਆ ਹੈ
ਕਿ ਇਤਨੇ ਵਿਸ਼ਯੋਂਮੇਂ ਏਕ ਵਿਸ਼ਯਕੋ ਏਕ ਕਾਲਮੇਂ ਦੇਖੋ ਯਾ ਜਾਨੋ; ਪਰਨ੍ਤੁ ਇਤਨੇ ਬਾਹ੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯੋਂਕਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤ
ਹੋਨੇ ਪਰ ਦੇਖੋ – ਜਾਨੋ. ਵਹਾਁ ਵੇ ਬਾਹ੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਅਨ੍ਯਥਾ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋਂ ਤੋ ਦੇਖਨਾ – ਜਾਨਨਾ ਨ ਹੋ ਯਾ
ਥੋੜਾ ਹੋ ਯਾ ਅਨ੍ਯਥਾ ਹੋ. ਐਸਾ ਯਹ ਕਰ੍ਮਕੇ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮ ਹੀ ਕਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਹੈ, ਇਸਲਿਯੇ ਕਰ੍ਮ ਹੀ ਕਾ
ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਜਾਨਨਾ. ਜੈਸੇ ਕਿਸੀਕੋ ਅਂਧਕਾਰਕੇ ਪਰਮਾਣੁ ਆੜੇ ਆਨੇ ਪਰ ਦੇਖਨਾ ਨਹੀਂ ਹੋ; ਉਲ੍ਲੂ, ਬਿਲ੍ਲੀ
ਆਦਿਕੋ ਉਨਕੇ ਆੜੇ ਆਨੇ ਪਰ ਭੀ ਦੇਖਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ — ਸੋ ਐਸਾ ਯਹ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮ ਹੀ ਕਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼
ਹੈ. ਜੈਸਾ-ਜੈਸਾ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮ ਹੋਤਾ ਹੈ ਵੈਸਾ-ਵੈਸਾ ਹੀ ਦੇਖਨਾ – ਜਾਨਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ.
ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਇਸ ਜੀਵਕੇ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿ ਪਾਈ ਜਾਤੀ ਹੈ.
ਤਥਾ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗਮੇਂ ਅਵਧਿ – ਮਨਃਪਰ੍ਯਯ ਹੋਤੇ ਹੈਂ ਵੇ ਭੀ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮਜ੍ਞਾਨ ਹੀ ਹੈਂ, ਉਨਕੋ ਭੀ
ਇਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਏਕ ਕਾਲਮੇਂ ਏਕਕੋ ਪ੍ਰਤਿਭਾਸਿਤ ਕਰਨਾ ਤਥਾ ਪਰਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਆਧੀਨਪਨਾ ਜਾਨਨਾ. ਤਥਾ
ਜੋ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਹੈ ਸੋ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜਾਨਨਾ.
ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਜ੍ਞਾਨਾਵਰਣ – ਦਰ੍ਸ਼ਨਾਵਰਣਕੇ ਉਦਯਕੇ ਨਿਮਿਤ੍ਤਸੇ ਬਹੁਤ ਜ੍ਞਾਨ – ਦਰ੍ਸ਼ਨਕੇ ਅਂਸ਼ੋਂਕਾ ਤੋ
ਅਭਾਵ ਹੈ ਔਰ ਉਨਕੇ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮਸੇ ਥੋੜੇ ਅਂਸ਼ੋਂਕਾ ਸਦ੍ਭਾਵ ਪਾਯਾ ਜਾਤਾ ਹੈ.
ਮੋਹਨੀਯ ਕਰ੍ਮੋਦਯਜਨ੍ਯ ਅਵਸ੍ਥਾ
ਇਸ ਜੀਵਕੋ ਮੋਹਕੇ ਉਦਯਸੇ ਮਿਥ੍ਯਾਤ੍ਵ ਔਰ ਕਸ਼ਾਯਭਾਵ ਹੋਤੇ ਹੈਂ.