-
੭੦ ] [ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ
(ਗ) ਦੁਃਖਕਾ ਸਾਮਾਨ੍ਯ ਸ੍ਵਰੂਪ
ਅਬ ਇਸ ਸਰ੍ਵ ਦੁਃਖਕਾ ਸਾਮਾਨ੍ਯਸ੍ਵਰੂਪ ਕਹਤੇ ਹੈਂ. ਦੁਃਖਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਆਕੁਲਤਾ ਹੈ ਔਰ
ਆਕੁਲਤਾ ਇਚ੍ਛਾ ਹੋਨੇ ਪਰ ਹੋਤੀ ਹੈ.
ਚਾਰ ਪ੍ਰਕਾਰਕੀ ਇਚ੍ਛਾਏਁ
ਇਸ ਸਂਸਾਰੀ ਜੀਵਕੇ ਇਚ੍ਛਾ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪਾਯੀ ਜਾਤੀ ਹੈਂਃ —
(੧) ਏਕ ਇਚ੍ਛਾ ਤੋ ਵਿਸ਼ਯ-ਗ੍ਰਹਣਕੀ ਹੈ, ਉਸਸੇ ਯਹ ਦੇਖਨਾ-ਜਾਨਨਾ ਚਾਹਤਾ ਹੈ. ਜੈਸੇ —
ਵਰ੍ਣ ਦੇਖਨੇਕੀ, ਰਾਗ ਸੁਨਨੇਕੀ, ਅਵ੍ਯਕ੍ਤਕੋ ਜਾਨਨੇਕੀ, ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਇਚ੍ਛਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਵਹਾਁ ਅਨ੍ਯ ਕੋਈ
ਪੀੜਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਜਬ ਤਕ ਦੇਖਤਾ-ਜਾਨਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤਬ ਤਕ ਮਹਾ ਵ੍ਯਾਕੁਲ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਇਸ
ਇਚ੍ਛਾ ਕਾ ਨਾਮ ਵਿਸ਼ਯ ਹੈ.
ਤਥਾ (੨) ਏਕ ਇਚ੍ਛਾ ਕਸ਼ਾਯਭਾਵੋਂਕੇ ਅਨੁਸਾਰ ਕਾਰ੍ਯ ਕਰਨੇਕੀ ਹੈ, ਜਿਸਸੇ ਵਹ ਕਾਰ੍ਯ ਕਰਨਾ
ਚਾਹਤਾ ਹੈ. ਜੈਸੇ — ਬੁਰਾ ਕਰਨੇਕੀ, ਹੀਨ ਕਰਨੇਕੀ ਇਤ੍ਯਾਦਿ ਇਚ੍ਛਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਯਹਾਁ ਭੀ ਅਨ੍ਯ ਕੋਈ
ਪੀੜਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਜਬ ਤਕ ਕਾਰ੍ਯ ਨ ਹੋ ਤਬ ਤਕ ਮਹਾ ਵ੍ਯਾਕੁਲ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਇਸ ਇਚ੍ਛਾਕਾ
ਨਾਮ ਕਸ਼ਾਯ ਹੈ.
ਤਥਾ (੩) ਏਕ ਇਚ੍ਛਾ ਪਾਪਕੇ ਉਦਯਸੇ ਜੋ ਸ਼ਰੀਰਮੇਂ ਯਾ ਬਾਹ੍ਯ ਅਨਿਸ਼੍ਟ ਕਾਰਣ ਮਿਲਤੇ ਹੈਂ
ਉਨਕੋ ਦੂਰ ਕਰਨੇਕੀ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਜੈਸੇ — ਰੋਗ, ਪੀੜਾ, ਕ੍ਸ਼ੁਧਾ ਆਦਿਕਾ ਸਂਯੋਗ ਹੋਨੇ ਪਰ ਉਨ੍ਹੇਂ ਦੂਰ
ਕਰਨੇਕੀ ਇਚ੍ਛਾ ਹੋਤੀ ਹੈ ਸੋ ਯਹਾਁ ਯਹੀ ਪੀੜਾ ਮਾਨਤਾ ਹੈ, ਜਬ ਤਕ ਵਹ ਦੂਰ ਨ ਹੋ ਤਬ ਤਕ
ਮਹਾ ਵ੍ਯਾਕੁਲ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਇਸ ਇਚ੍ਛਾਕਾ ਨਾਮ ਪਾਪਕਾ ਉਦਯ ਹੈ.
ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਇਨ ਤੀਨ ਪ੍ਰਕਾਰਕੀ ਇਚ੍ਛਾ ਹੋਨੇ ਪਰ ਸਭੀ ਦੁਃਖ ਮਾਨਤੇ ਹੈਂ ਸੋ ਦੁਃਖ ਹੀ ਹੈ.
ਤਥਾ (੪) ਏਕ ਇਚ੍ਛਾ ਬਾਹ੍ਯ ਨਿਮਿਤ੍ਤਸੇ ਬਨਤੀ ਹੈ; ਸੋ ਇਨ ਤੀਨ ਪ੍ਰਕਾਰਕੀ ਇਚ੍ਛਾਓਂਕੇ
ਅਨੁਸਾਰ ਪ੍ਰਵਰ੍ਤਨੇਕੀ ਇਚ੍ਛਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਇਨ ਤੀਨ ਪ੍ਰਕਾਰਕੀ ਇਚ੍ਛਾਓਂਮੇਂ ਏਕ-ਏਕ ਪ੍ਰਕਾਰਕੀ ਇਚ੍ਛਾਕੇ
ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੈਂ. ਵਹਾਁ ਕਿਤਨੇ ਹੀ ਪ੍ਰਕਾਰਕੀ ਇਚ੍ਛਾ ਪੂਰ੍ਣ ਹੋਨੇਕੇ ਕਾਰਣ ਪੁਣ੍ਯੋਦਯਸੇ ਮਿਲਤੇ ਹੈਂ,
ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਨਕਾ ਸਾਧਨ ਏਕਸਾਥ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਤਾ; ਇਸਲਿਯੇ ਏਕਕੋ ਛੋੜਕਰ ਅਨ੍ਯਮੇਂ ਲਗਤਾ ਹੈ,
ਫਿ ਰ ਭੀ ਉਸੇ ਛੋੜਕਰ ਅਨ੍ਯਮੇਂ ਲਗਤਾ ਹੈ. ਜੈਸੇ — ਕਿਸੀਕੋ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰਕੀ ਸਾਮਗ੍ਰੀ ਮਿਲੀ ਹੈ.
ਵਹਾਁ ਵਹ ਕਿਸੀਕੋ ਦੇਖਤਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਛੋੜਕਰ ਰਾਗ ਸੁਨਤਾ ਹੈ, ਫਿ ਰ ਉਸੇ ਛੋੜਕਰ ਕਿਸੀਕਾ ਬੁਰਾ
ਕਰਨੇ ਲਗ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਛੋੜਕਰ ਭੋਜਨ ਕਰਤਾ ਹੈ; ਅਥਵਾ ਦੇਖਨੇਮੇਂ ਹੀ ਏਕਕੋ ਦੇਖਕਰ ਅਨ੍ਯਕੋ
ਦੇਖਤਾ ਹੈ. — ਇਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਅਨੇਕ ਕਾਰ੍ਯੋਂਕੀ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁਤ੍ਤਿਮੇਂ ਇਚ੍ਛਾ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਸੋ ਇਸ ਇਚ੍ਛਾਕਾ ਨਾਮ
ਪੁਣ੍ਯਕਾ ਉਦਯ ਹੈ.