-
ਚੌਥਾ ਅਧਿਕਾਰ ][ ੭੯
ਤਥਾ ਸਰ੍ਵਥਾ ਸਰ੍ਵ ਕਰ੍ਮਬਨ੍ਧਕਾ ਅਭਾਵ ਹੋਨਾ ਉਸਕਾ ਨਾਮ ਮੋਕ੍ਸ਼ ਹੈ. ਯਦਿ ਉਸੇ ਨਹੀਂ ਪਹਿਚਾਨੇ
ਤੋ ਉਸਕਾ ਉਪਾਯ ਨਹੀਂ ਕਰੇ, ਤਬ ਸਂਸਾਰਮੇਂ ਕਰ੍ਮਬਨ੍ਧਸੇ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਦੁਃਖੋਂਕੋ ਹੀ ਸਹੇ; ਇਸਲਿਯੇ ਮੋਕ੍ਸ਼ਕੋ
ਜਾਨਨਾ. ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਜੀਵਾਦਿ ਸਾਤ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਜਾਨਨਾ.
ਤਥਾ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਾਦਿ ਦ੍ਵਾਰਾ ਕਦਾਚਿਤ੍ ਉਨ੍ਹੇਂ ਜਾਨੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਐਸੇ ਹੀ ਹੈਂ ਐਸੀ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਨ ਆਯੀ
ਤੋ ਜਾਨਨੇਸੇ ਕ੍ਯਾ ਹੋ? ਇਸਲਿਯੇ ਉਨਕਾ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਕਰਨਾ ਕਾਰ੍ਯਕਾਰੀ ਹੈ. ਐਸੇ ਜੀਵਾਦਿ ਤਤ੍ਤ੍ਵੋਂਕਾ
ਸਤ੍ਯ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਕਰਨੇ ਪਰ ਹੀ ਦੁਃਖ ਹੋਨੇਕਾ ਅਭਾਵਰੂਪ ਪ੍ਰਯੋਜਨਕੀ ਸਿਦ੍ਧਿ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਇਸਲਿਯੇ
ਜੀਵਾਦਿਕ ਪਦਾਰ੍ਥ ਹੈਂ ਵੇ ਹੀ ਪ੍ਰਯੋਜਨਭੂਤ ਜਾਨਨਾ.
ਤਥਾ ਇਨਕੇ ਭੇਦ ਪੁਣ੍ਯ-ਪਾਪਾਦਿਰੂਪ ਹੈਂ ਉਨਕਾ ਭੀ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਪ੍ਰਯੋਜਨਭੂਤ ਹੈ, ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਸਾਮਾਨ੍ਯਸੇ
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਬਲਵਾਨ ਹੈ. ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਯੇ ਪਦਾਰ੍ਥ ਤੋ ਪ੍ਰਯੋਜਨਭੂਤ ਹੈਂ, ਇਸਲਿਯੇ ਇਨਕਾ ਯਥਾਰ੍ਥ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ
ਕਰਨੇ ਪਰ ਤੋ ਦੁਃਖ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ, ਸੁਖ ਹੋਤਾ ਹੈ; ਔਰ ਇਨਕਾ ਯਥਾਰ੍ਥ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਕਿਏ ਬਿਨਾ ਦੁਃਖ
ਹੋਤਾ ਹੈ, ਸੁਖ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ.
ਤਥਾ ਇਨਕੇ ਅਤਿਰਿਕ੍ਤ ਅਨ੍ਯ ਪਦਾਰ੍ਥ ਹੈਂ ਵੇ ਅਪ੍ਰਯੋਜਨਭੂਤ ਹੈਂ, ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਉਨਕਾ ਯਥਾਰ੍ਥ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ
ਕਰੋ ਯਾ ਮਤ ਕਰੋ ਉਨਕਾ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਕੁਛ ਸੁਖ-ਦੁਃਖਕਾ ਕਾਰਣ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਯਹਾਁ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨ ਉਠਤਾ ਹੈ ਕਿ — ਪਹਲੇ ਜੀਵ-ਅਜੀਵ ਪਦਾਰ੍ਥ ਕਹੇ ਉਨਮੇਂ ਤੋ ਸਭੀ ਪਦਾਰ੍ਥ ਆ
ਗਯੇ; ਉਨਕੇ ਸਿਵਾ ਅਨ੍ਯ ਪਦਾਰ੍ਥ ਕੌਨ ਰਹੇ ਜਿਨ੍ਹੇਂ ਅਪ੍ਰਯੋਜਨਭੂਤ ਕਹਾ ਹੈ.
ਸਮਾਧਾਨਃ — ਪਦਾਰ੍ਥ ਤੋ ਸਬ ਜੀਵ-ਅਜੀਵਮੇਂ ਗਰ੍ਭਿਤ ਹੈਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਨ ਜੀਵ-ਅਜੀਵੋਂਕੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼
ਬਹੁਤ ਹੈਂ. ਉਨਮੇਂਸੇ ਜਿਨ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ੋਂ ਸਹਿਤ ਜੀਵ-ਅਜੀਵਕਾ ਯਥਾਰ੍ਥ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਕਰਨੇਸੇ ਸ੍ਵ-ਪਰਕਾ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ
ਹੋ, ਰਾਗਾਦਿਕ ਦੂਰ ਕਰਨੇਕਾ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਹੋ, ਉਨਸੇ ਸੁਖ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋ; ਤਥਾ ਅਯਥਾਰ੍ਥ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਕਰਨੇਸੇ
ਸ੍ਵ-ਪਰਕਾ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋ, ਰਾਗਾਦਿਕ ਦੂਰ ਕਰਨੇਕਾ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋ, ਇਸਲਿਯੇ ਦੁਃਖ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਹੋ;
ਉਨ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ੋਂ ਸਹਿਤ ਜੀਵ-ਅਜੀਵ ਪਦਾਰ੍ਥੋਂ ਤੋ ਪ੍ਰਯੋਜਨਭੂਤ ਜਾਨਨਾ.
ਤਥਾ ਜਿਨ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ੋਂ ਸਹਿਤ ਜੀਵ-ਅਜੀਵਕਾ ਯਥਾਰ੍ਥ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਕਰਨੇ ਯਾ ਨ ਕਰਨੇਸੇ ਸ੍ਵ-ਪਰਕਾ
ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਹੋ ਯਾ ਨ ਹੋ, ਤਥਾ ਰਾਗਾਦਿਕ ਦੂਰ ਕਰਨੇਕਾ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਹੋ ਯਾ ਨ ਹੋ — ਕੋਈ ਨਿਯਮ ਨਹੀਂ
ਹੈ; ਉਨ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ੋਂ ਸਹਿਤ ਜੀਵ-ਅਜੀਵ ਪਦਾਰ੍ਥ ਅਪ੍ਰਯੋਜਨਭੂਤ ਜਾਨਨਾ.
ਜੈਸੇ — ਜੀਵ ਔਰ ਸ਼ਰੀਰਕਾ ਚੈਤਨ੍ਯ, ਮੂਰ੍ਤ੍ਤਤ੍ਵਾਦਿ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ੋਂਸੇ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਕਰਨਾ ਤੋ ਪ੍ਰਯੋਜਨਭੂਤ
ਹੈ; ਔਰ ਮਨੁਸ਼੍ਯਾਦਿ ਪਰ੍ਯਾਯੋਂਕਾ ਤਥਾ ਘਟ-ਪਟਾਦਿਕਾ ਅਵਸ੍ਥਾ, ਆਕਾਰਾਦਿ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ੋਂਸੇ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਕਰਨਾ
ਅਪ੍ਰਯੋਜਨਭੂਤ ਹੈ. ਇਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਅਨ੍ਯ ਜਾਨਨਾ.
ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਹੇ ਗਯੇ ਜੋ ਪ੍ਰਯੋਜਨਭੂਤ ਜੀਵਾਦਿਕ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਉਨਕੇ ਅਯਥਾਰ੍ਥ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨਕਾ ਨਾਮ
ਮਿਥ੍ਯਾਦਰ੍ਸ਼ਨ ਜਾਨਨਾ.