કહાનજૈનશાસ્ત્રમાળા ]
નિશ્ચય-પ્રત્યાખ્યાન અધિકાર
[ ૧૯૫
द्वाह्यास्ते सर्वे; इति मम निश्चयः ।
(मालिनी)
अथ मम परमात्मा शाश्वतः कश्चिदेकः
सहजपरमचिच्चिन्तामणिर्नित्यशुद्धः ।
निरवधिनिजदिव्यज्ञानद्रग्भ्यां समृद्धः
किमिह बहुविकल्पैर्मे फलं बाह्यभावैः ।।१३८।।
जं किंचि मे दुच्चरित्तं सव्वं तिविहेण वोसरे ।
सामाइयं तु तिविहं करेमि सव्वं णिरायारं ।।१०३।।
यत्किंचिन्मे दुश्चरित्रं सर्वं त्रिविधेन विसृजामि ।
सामायिकं तु त्रिविधं करोमि सर्वं निराकारम् ।।१०३।।
आत्मगतदोषनिर्मुक्त्युपायकथनमिदम् ।
રહે છે; જે શુભાશુભ કર્મના સંયોગથી ઉત્પન્ન થતા બાકીના બાહ્ય-અભ્યંતર પરિગ્રહો, તે
બધા નિજ સ્વરૂપથી બાહ્ય છે. — આમ મારો નિશ્ચય છે.
[હવે આ ૧૦૨મી ગાથાની ટીકા પૂર્ણ કરતાં ટીકાકાર મુનિરાજ શ્લોક કહે છેઃ]
[શ્લોકાર્થઃ — ] અહો! મારો પરમાત્મા શાશ્વત છે, એક છે, સહજ પરમ
ચૈતન્યચિંતામણિ છે, સદા શુદ્ધ છે અને અનંત નિજ દિવ્ય જ્ઞાનદર્શનથી સમૃદ્ધ છે. આમ
છે તો પછી બહુ પ્રકારના બાહ્ય ભાવોથી મને શું ફળ છે? ૧૩૮.
જે કાંઈ પણ દુશ્ચરિત મુજ તે સર્વ હું ત્રિવિધે તજું;
કરું છું નિરાકાર જ સમસ્ત ચરિત્ર જે ત્રયવિધનું. ૧૦૩.
અન્વયાર્થઃ — [मे] મારું [यत् किंचित्] જે કાંઈ પણ [दुश्चरित्रं] દુઃચારિત્ર [सर्वं]
તે સર્વને હું
[त्रिविधेन] ત્રિવિધે (મન-વચન-કાયાથી) [विसृजामि] તજું છું [तु] અને
[त्रिविधं सामायिकं] ત્રિવિધ જે સામાયિક ( – ચારિત્ર) [सर्वं] તે સર્વને [निराकारं करोमि]
નિરાકાર ( – નિર્વિકલ્પ) કરું છું.
ટીકાઃ — આત્મગત દોષોથી મુક્ત થવાના ઉપાયનું આ કથન છે.