कर्मस्थितिबंधस्थानानि । ज्ञानावरणाद्यष्टविधकर्मणां तत्तद्योग्यपुद्गलद्रव्यस्वाकारः प्रकृतिबन्धः, तस्य स्थानानि न भवन्ति । अशुद्धान्तस्तत्त्वकर्मपुद्गलयोः परस्परप्रदेशानुप्रवेशः प्रदेशबन्धः, अस्य बंधस्य स्थानानि वा न भवन्ति । शुभाशुभकर्मणां निर्जरासमये सुखदुःखफल- प्रदानशक्ति युक्तो ह्यनुभागबन्धः, अस्य स्थानानां वा न चावकाशः । न च द्रव्यभावकर्मोदय- स्थानानामप्यवकाशोऽस्ति इति ।
स्फु टमुपरि तरन्तोऽप्येत्य यत्र प्रतिष्ठाम् ।
तथा हि — खरेखर द्रव्यकर्मना जघन्य, मध्यम के उत्कृष्ट स्थितिबंधनां स्थानो नथी. ज्ञानावरणादि अष्टविध कर्मोमांना ते ते कर्मने योग्य एवो जे पुद्गलद्रव्यनो स्व-आकार ते प्रकृतिबंध छे; तेनां स्थानो (निरंजन निज परमात्मतत्त्वने) नथी. अशुद्ध अंतःतत्त्वना (-अशुद्ध आत्माना) अने कर्मपुद्गलना प्रदेशोनो परस्पर प्रवेश ते प्रदेशबंध छे; आ बंधनां स्थानो पण (निरंजन निज परमात्मतत्त्वने) नथी. शुभाशुभ कर्मनी निर्जराना समये सुखदुःखरूप फळ देवानी शक्तिवाळो ते अनुभागबंध छे; आनां स्थानोनो पण अवकाश (निरंजन निज परमात्मतत्त्वने विषे) नथी. वळी द्रव्यकर्म तथा भावकर्मना उदयनां स्थानोनो पण अवकाश (निरंजन निज परमात्मतत्त्वने विषे) नथी.
एवी रीते (आचार्यदेव) श्रीमद् अमृतचंद्रसूरिए (श्री समयसारनी आत्मख्याति नामनी टीकामां ११मा श्लोक द्वारा) कह्युं छे केः
‘‘[श्लोकार्थः] जगत मोहरहित थईने सर्व तरफथी प्रकाशमान एवा ते सम्यक् स्वभावने ज अनुभवो के जेमां आ बद्धस्पृष्टत्व आदि भावो उत्पन्न थईने स्पष्टपणे उपर तरता होवा छतां खरेखर स्थिति पामता नथी.’’
वळी (४०मी गाथानी टीका पूर्ण करतां टीकाकार मुनिराज बे श्लोक कहे छे)ः