अयं च कार्यकारणसमयसारयोर्विशेषाभावोपन्यासः ।
निश्चयेन पंचशरीरप्रपंचाभावादशरीराः, निश्चयेन नरनारकादिपर्यायपरित्याग- स्वीकाराभावादविनाशाः, युगपत्परमतत्त्वस्थितसहजदर्शनादिकारणशुद्धस्वरूपपरिच्छित्ति- समर्थसहजज्ञानज्योतिरपहस्तितसमस्तसंशयस्वरूपत्वादतीन्द्रियाः, मलजनकक्षायोपशमिकादि- विभावस्वभावानामभावान्निर्मलाः, द्रव्यभावकर्माभावाद् विशुद्धात्मानः यथैव लोकाग्रे भगवन्तः सिद्धपरमेष्ठिनस्तिष्ठन्ति, तथैव संसृतावपि अमी केनचिन्नयबलेन संसारिजीवाः शुद्धा इति
अन्वयार्थः[यथा] जेम [लोकाग्रे] लोकाग्रे [सिद्धाः] सिद्धभगवंतो [अशरीराः] अशरीरी, [अविनाशाः] अविनाशी, [अतीन्द्रियाः] अतींद्रिय, [निर्मलाः] निर्मळ अने [विशुद्धात्मानः] विशुद्धात्मा (विशुद्धस्वरूपी) छे, [तथा] तेम [संसृतौ] संसारमां [जीवाः] (सर्व) जीवो [ज्ञेयाः] जाणवा.
टीकाःवळी आ, कार्यसमयसारमां अने कारणसमयसारमां तफावत नहि होवानुं कथन छे.
जेवी रीते लोकाग्रे सिद्धपरमेष्ठी भगवंतो निश्चयथी पांच शरीरना प्रपंचना अभावने लीधे ‘अशरीरी’ छे, निश्चयथी नर-नारकादि पर्यायोना त्यागग्रहणना अभावने लीधे ‘अविनाशी’ छे, परम तत्त्वमां स्थित सहजदर्शनादिरूप कारणशुद्धस्वरूपने युगपद् जाणवामां समर्थ एवी सहजज्ञानज्योति वडे जेमांथी समस्त संशयो दूर करवामां आव्या छे एवा स्वरूपवाळा होवाने लीधे ‘अतीन्द्रिय’ छे, मळजनक क्षायोपशमिकादि विभावस्वभावोना अभावने लीधे ‘निर्मळ’ छे अने द्रव्यकर्मो तथा भावकर्मोना अभावने लीधे ‘विशुद्धात्मा’ छे, तेवी ज रीते संसारमां पण आ संसारी जीवो कोई नयना बळे (कोई नयथी) शुद्ध छे.
[हवे ४८मी गाथानी टीका पूर्ण करतां टीकाकार मुनिराज श्लोक कहे छेः]