अथात्र जिनं नत्वेत्यनेन शास्त्रस्यादावसाधारणं मङ्गलमभिहितम् ।
नत्वेत्यादि — अनेकजन्माटवीप्रापणहेतून् समस्तमोहरागद्वेषादीन् जयतीति जिनः । वीरो विक्रान्तः; वीरयते शूरयते विक्रामति कर्मारातीन् विजयत इति वीरः — श्रीवर्धमान-सन्मतिनाथ-महतिमहावीराभिधानैः सनाथः परमेश्वरो महादेवाधिदेवः
हवे (श्रीमद्भगवत्कुंदकुंदाचार्यदेवविरचित) गाथासूत्रनुं अवतरण करवामां आवे छेः
अन्वयार्थः — [अनन्तवरज्ञानदर्शनस्वभावं] अनंत अने उत्कृष्ट ज्ञानदर्शन जेमनो स्वभाव छे एवा ( – केवळज्ञानी अने केवळदर्शनी) [जिनं वीरं] जिन वीरने [नत्वा] नमीने [केवलिश्रुतकेवलिभणितम्] केवळी अने श्रुतकेवळीओए कहेलुं [नियमसारं] नियमसार [वक्ष्यामि] हुं कहीश.
टीकाः — अहीं ‘जिनं नत्वा’ए गाथाथी शास्त्रना आदिमां असाधारण मंगळ कह्युं छे.
‘नत्वा’ इत्यादि पदोनुं तात्पर्य कहेवामां आवे छेः
अनेक जन्मरूप अटवीने प्राप्त कराववाना हेतुभूत समस्त मोहरागद्वेषादिकने जे जीते छे ते ‘जिन’ छे. ‘वीर’ एटले विक्रांत ( – पराक्रमी); वीरता फोरवे, शौर्य फोरवे, विक्रम (पराक्रम) फोरवे, कर्मशत्रुओ पर विजय मेळवे, ते ‘वीर’ छे. एवा वीरने — के जे श्री वर्धमान, श्री सन्मतिनाथ, श्री अतिवीर अने श्री महावीर ए नामोथी युक्त छे, जे परमेश्वर छे, महादेवाधिदेव छे, छेल्ला तीर्थनाथ छे, जे त्रण भुवनना सचराचर द्रव्य-गुण-पर्यायोने
४ ]