पश्चिमतीर्थनाथः त्रिभुवनसचराचरद्रव्यगुणपर्यायैकसमयपरिच्छित्तिसमर्थसकलविमलकेवल- ज्ञानदर्शनाभ्यां युक्तो यस्तं प्रणम्य वक्ष्यामि कथयामीत्यर्थः । कं, नियमसारम् । नियमशब्दस्तावत् सम्यग्दर्शनज्ञानचारित्रेषु वर्तते, नियमसार इत्यनेन शुद्धरत्नत्रय- स्वरूपमुक्त म् । किंविशिष्टं, केवलिश्रुतकेवलिभणितं — केवलिनः सकलप्रत्यक्षज्ञानधराः, श्रुतकेवलिनः सकलद्रव्यश्रुतधरास्तैः केवलिभिः श्रुतकेवलिभिश्च भणितं — सकलभव्य- निकुरम्बहितकरं नियमसाराभिधानं परमागमं वक्ष्यामीति विशिष्टेष्टदेवतास्तवनानन्तरं सूत्रकृता पूर्वसूरिणा श्रीकुन्दकुन्दाचार्यदेवगुरुणा प्रतिज्ञातम् । इति सर्वपदानां तात्पर्यमुक्त म् ।
त्रिभुवनजनपूज्यः पूर्णबोधैकराज्यः ।
समवसृतिनिवासः केवलश्रीनिवासः ।।८।।
एक समये जाणवा-देखवामां समर्थ एवा सकळविमळ ( – सर्वथा निर्मळ) केवळज्ञानदर्शनथी संयुक्त छे तेने — प्रणमीने कहुं छुं. शुं कहुं छुं? ‘नियमसार’ कहुं छुं. ‘नियम’ शब्द, प्रथम तो, सम्यग्दर्शनज्ञानचारित्र माटे छे. ‘नियमसार’ (‘नियमनो सार’) एम कहेतां शुद्ध रत्नत्रयनुं स्वरूप कह्युं छे. केवुं छे ते? केवळीओ अने श्रुतकेवळीओए कहेलुं छे. ‘केवळीओ’ ते सकलप्रत्यक्ष ज्ञानना धरनारा अने ‘श्रुतकेवळीओ’ ते सकळ द्रव्यश्रुतना धरनारा; एवा केवळीओ अने श्रुतकेवळीओए कहेलुं, सकळ भव्यसमूहने हितकर, ‘नियमसार’ नामनुं परमागम हुं कहुं छुं. आम, विशिष्ट इष्टदेवताना स्तवन पछी, सूत्रकार पूर्वाचार्य श्री कुंदकुंदाचार्यदेवगुरुए प्रतिज्ञा करी. — आ प्रमाणे सर्व पदोनुं तात्पर्य कहेवामां आव्युं.
[हवे पहेली गाथानी टीका पूर्ण करतां टीकाकार मुनिराज श्री पद्मप्रभमलधारिदेव श्लोक कहे छेः]
[श्लोकार्थः — ] शुद्धभाव वडे ✽मारनो (कामनो) जेणे नाश कर्यो छे, त्रण
✽ मार = (१) कामदेव; (२) हिंसा; (३) मरण.