niyamasAr
[ bhagavAnashrIkundakund-
(अनुष्टुभ्)
‘‘केवलज्ञानद्रक्सौख्यस्वभावं तत्परं महः ।
तत्र ज्ञाते न किं ज्ञातं द्रष्टे द्रष्टं श्रुते श्रुतम् ।।’’
तथा हि —
(मालिनी)
जयति स परमात्मा केवलज्ञानमूर्तिः
सकलविमलद्रष्टिः शाश्वतानंदरूपः ।
सकलविमलद्रष्टिः शाश्वतानंदरूपः ।
सहजपरमचिच्छक्त्यात्मकः शाश्वतोयं
निखिलमुनिजनानां चित्तपंकेजहंसः ।।१२८।।
निखिलमुनिजनानां चित्तपंकेजहंसः ।।१२८।।
णियभावं णवि मुच्चइ परभावं णेव गेण्हए केइं ।
जाणदि पस्सदि सव्वं सो हं इदि चिंतए णाणी ।।9७।।
निजभावं नापि मुंचति परभावं नैव गृह्णाति कमपि ।
जानाति पश्यति सर्वं सोहमिति चिंतयेद् ज्ञानी ।।9७।।
‘‘[shlokArtha — ] te param tej kevaLagnAn, kevaLadarshan ane kevaLasaukhyasvabhAvI chhe. te jANatAn shun na jANyun? te dekhatAn shun na dekhyun? tenun shravaN karatAn shun na shravaN karyun?’’
vaLI (A 96mI gAthAnI TIkA pUrNa karatAn TIkAkAr munirAj shrI padmaprabh- maladhAridev shlok kahe chhe) —
[shlokArtha — ] samasta munijanonA hRudayakamaLano hans evo je A shAshvat, kevaLagnAnanI mUrtirUp, sakaLavimaL draShTimay ( – sarvathA nirmaL darshanamay), shAshvat AnandarUp, sahaj param chaitanyashaktimay paramAtmA te jayavant chhe. 128.
nijabhAvane chhoDe nahIn, parabhAv kaI paN nav grahe,
jANe-jue je sarva, te hun — em gnAnI chintave. 97.
anvayArtha — [निजभावं] je nijabhAvane [न अपि मुंचति] chhoDato nathI, [कम् अपि परभावं] kAI paN parabhAvane [न एव गृह्णाति] grahato nathI, [सर्वं] sarvane [जानाति
182 ]