kahAnajainashAstramALA ]
nishchay-pratyAkhyAn adhikAr
[ 197
(वसंततिलका)
‘‘द्रव्यानुसारि चरणं चरणानुसारि
द्रव्यं मिथो द्वयमिदं ननु सव्यपेक्षम् ।
द्रव्यं मिथो द्वयमिदं ननु सव्यपेक्षम् ।
तस्मान्मुमुक्षुरधिरोहतु मोक्षमार्गं
द्रव्यं प्रतीत्य यदि वा चरणं प्रतीत्य ।।’’
द्रव्यं प्रतीत्य यदि वा चरणं प्रतीत्य ।।’’
तथा हि —
(अनुष्टुभ्)
चित्तत्त्वभावनासक्त मतयो यतयो यमम् ।
यतंते यातनाशीलयमनाशनकारणम् ।।१३9।।
सम्मं मे सव्वभूदेसु वेरं मज्झं ण केणवि ।
आसाए वोसरित्ता णं समाहि पडिवज्जए ।।१०४।।
साम्यं मे सर्वभूतेषु वैरं मह्यं न केनचित् ।
आशाम् उत्सृज्य नूनं समाधिः प्रतिपद्यते ।।१०४।।
‘‘[shlokArtha — ] charaN dravyAnusAr hoy chhe ane dravya charaNAnusAr hoy chhe — e rIte te banne paraspar apekShAsahit chhe; tethI kAn to dravyano Ashray karIne athavA to charaNano Ashray karIne mumukShu (gnAnI, muni) mokShamArgamAn ArohaN karo.’’
vaLI (A 103mI gAthAnI TIkA pUrNa karatAn TIkAkAr munirAj shlok kahe chhe) —
[shlokArtha — ] jemanI buddhi chaitanyatattvanI bhAvanAmAn Asakta (rat, lIn) chhe evA yatio yamamAn prayatnashIl rahe chhe (arthAt sanyamamAn sAvadhAn rahe chhe) — ke je yam ( – sanyam) yAtanAshIl yamanA ( – dukhamay maraNanA) nAshanun kAraN chhe. 139.
sau bhUtamAn samatA mane, ko sAth ver mane nahIn;
AshA kharekhar chhoDIne prApti karun chhun samAdhinI. 104.
anvayArtha — [सर्वभूतेषु] sarva jIvo pratye [मे] mane [साम्यं] samatA chhe, [मह्यं]