यः श्रीमदर्हन्मुखारविन्दविनिर्गतपरमागमार्थविचारक्षमः अशुद्धान्तस्तत्त्वकर्मपुद्गलयो- रनादिबन्धनसंबन्धयोर्भेदं भेदाभ्यासबलेन करोति, स परमसंयमी निश्चयव्यवहारप्रत्याख्यानं स्वीकरोतीति ।
सोहमित्यनुदिनं मुनिनाथः ।
स्वस्वरूपममलं मलमुक्त्यै ।।१४३।।
द्यानपात्रमिदमाह जिनेन्द्रः ।
भावयाम्यहमतो जितमोहः ।।१४४।।
shrImad arhantanA mukhAravindamAnthI nikaLelAn paramAgamanA arthano vichAr karavAmAn samartha evo je param sanyamI anAdi bandhanarUp sambandhavALAn ashuddha antatattva ane karma- pudgalano bhed bhedAbhyAsanA baLathI kare chhe, te param sanyamI nishchayapratyAkhyAn tathA vyavahArapratyAkhyAnane svIkRut ( – angIkRut) kare chhe.
[have A nishchay-pratyAkhyAn adhikAranI chhellI gAthAnI TIkA pUrNa karatAn TIkAkAr munirAj shrI padmaprabhamaladhAridev nav shlok kahe chhe]
[shlokArtha — ] ‘je bhAvi kALanA bhav-bhAvothI (sansArabhAvothI) nivRutta chhe te hun chhun’ em munIshvare maLathI mukta thavA mATe paripUrNa saukhyanA nidhAnabhUt nirmaL nij svarUpane pratidin bhAvavun. 143.
[shlokArtha — ] ghor sansAramahArNavanun A (param tattva) dedIpyamAn nAv chhe em jinendradeve kahyun chhe; tethI hun mohane jItIne nirantar param tattvane tattvata ( – pAramArthik rIte) bhAvun chhun. 144.
202 ]