धर्मध्यानेप्यनघपरमानन्दतत्त्वाश्रितेऽस्मिन् ।
भेदाभावात् किमपि भविनां वाङ्मनोमार्गदूरम् ।।२१9।।
इति सुकविजनपयोजमित्रपंचेन्द्रियप्रसरवर्जितगात्रमात्रपरिग्रहश्रीपद्मप्रभमलधारिदेवविरचितायां नियमसारव्याख्यायां तात्पर्यवृत्तौ परमसमाध्यधिकारो नवमः श्रुतस्कन्धः ।।
[shlokArtha — ] A anagh (nirdoSh) paramAnandamay tattvane Ashrit dharmadhyAnamAn ane shukladhyAnamAn jenI buddhi pariNamI chhe evo shuddharatnatrayAtmak jIv evA koI vishAL tattvane atyant pAme chhe ke jemAnthI ( – je tattvamAnthI) mahA dukhasamUh naShTa thayo chhe ane je (tattva) bhedonA abhAvane lIdhe jIvone vachan ane mananA mArgathI dUr chhe. 219.
A rIte, sukavijanarUpI kamaLone mATe jeo sUrya samAn chhe ane pAnch indriyonA phelAv rahit dehamAtra jemane parigrah hato evA shrI padmaprabhamaladhAridev vaDe rachAyelI niyamasAranI tAtparyavRutti nAmanI TIkAmAn (arthAt shrImadbhagavatkundakundAchAryadevapraNIt shrI niyamasAr paramAgamanI nirgranth munirAj shrI padmaprabhamaladhAridevavirachit tAtparyavRutti nAmanI TIkAmAn) param-samAdhi adhikAr nAmano navamo shrutaskandh samApta thayo.
262 ]niyamasAr