तनुविशोषणमेव न चापरम् ।
स्ववश जन्म सदा सफलं मम ।।२५१।।
स्वरसविसरपूरक्षालितांहः समंतात् ।
स्ववशमनसि नित्यं संस्थितः शुद्धसिद्धः ।।२५२।।
yogIsamUhamAn shreShTha svavash yogI! tun amArun — kAmadevarUpI bhIlanA tIrathI ghavAyelA chittavALAnun — bhavarUpI araNyamAn sharaN chhe. 250.
[shlokArtha — ] anashanAdi tapashcharaNonun phaL sharIranun shoShaN ( – sukAvun) ja chhe, bIjun nahi. (parantu) he svavash! (he Atmavash muni!) tArA charaNakamaLayugalanA chintanathI mAro janma sadA saphaL chhe. 251.
[shlokArtha — ] jeNe nij rasanA vistArarUpI pUr vaDe pApane sarva taraphathI dhoI nAkhyAn chhe, je sahaj samatArasathI pUrNa bharelo hovAthI pavitra chhe, je purAN (sanAtan) chhe, je svavash manamAn sadA susthit chhe (arthAt je sadA manane – bhAvane svavash karIne birAjamAn chhe) ane je shuddha siddha chhe (arthAt je shuddha siddhabhagavAn samAn chhe) — evo sahaj tejarAshimAn magna jIv jayavant chhe. 252.
[shlokArtha — ] sarvagna-vItarAgamAn ane A svavash yogImAn kyArey kAI paN bhed nathI; chhatAn arere! ApaNe jaD chhIe ke temanAmAn bhed gaNIe chhIe. 253.
[shlokArtha — ] A janmamAn svavash mahAmuni ek ja sadA dhanya chhe ke je
290 ]