केवलिभट्टारकस्यामनस्कत्वप्रद्योतनमेतत् ।
भगवतः परमार्हन्त्यलक्ष्मीविराजमानस्य केवलिनः परमवीतरागसर्वज्ञस्य ईहापूर्वकं
न किमपि वर्तनम्; अतः स भगवान् न चेहते मनःप्रवृत्तेरभावात्; अमनस्काः
केवलिनः इति वचनाद्वा न तिष्ठति नोपविशति न चेहापूर्वं श्रीविहारादिकं करोति ।
sAdhakadashAmAn je shuddhi ane ashuddhinA bhedaprabhedo vartatA hoy chhe te jin bhagavAnamAn nathI); rAganA abhAvane lIdhe atul-mahimAvant evA te (bhagavAn) vItarAgapaNe virAje chhe. te shrImAn (shobhAvant bhagavAn) nijasukhamAn lIn chhe, muktirUpI strInA nAth chhe ane gnAnajyoti vaDe temaNe lokanA vistArane sarvata chhAI dIdho chhe. 291.
anvayArtha — [केवलिनः] kevaLIne [स्थाननिषप्णविहाराः] UbhA rahevun, besavun ane vihAr [ईहापूर्वं] ichchhApUrvak [न भवन्ति] hotAn nathI, [तस्मात्] tethI [बंधः न भवति] temane bandh nathI; [मोहनीयस्य] mohanIyavash jIvane [साक्षार्थम्] indriyaviShayasahitapaNe bandh thAy chhe.
TIkA — A, kevaLIbhaTTArakane manarahitapaNAnun prakAshan chhe (arthAt ahIn kevaLI- bhagavAnanun manarahitapaNun darshAvyun chhe).
arhantayogya param lakShmIthI virAjamAn, paramavItarAg sarvagna kevaLIbhagavAnane ichchhApUrvak kAI paN vartan hotun nathI; tethI te bhagavAn (kAI) ichchhatA nathI, kAraN ke manapravRuttino abhAv chhe; athavA, teo ichchhApUrvak UbhA rahetA nathI, besatA nathI ke shrIvihArAdik karatA nathI, kAraN ke ‘अमनस्काः केवलिनः (kevaLIo manarahit chhe)’ evun shAstranun vachan chhe. mATe te tIrthankar-paramadevane dravyabhAvasvarUp chaturvidh bandh (prakRitibandh,
34