रयमिह परमार्थश्चेत्यतां नित्यमेकः ।
न्न खलु समयसारादुत्तरं किंचिदस्ति ।।’’
‘‘[shlokārthaḥ — ] bahu kahevāthī ane bahu durvikalpothī bas thāo, bas thāo; ahīn eṭalun ja kahevānun chhe ke ā param arthane ekane ja nirantar anubhavo; kāraṇ ke nij rasanā phelāvathī pūrṇa je gnān tenā sphurāyamān thavāmātra je samayasār ( – paramātmā) tenāthī ūñchun kharekhar bījun kāī paṇ nathī ( – samayasār sivāy bījun kāī paṇ sārabhūt nathī).’’
vaḷī (ā 83mī gāthānī ṭīkā pūrṇa karatān ṭīkākār munirāj shlok kahe chhe)ḥ —
[shlokārthaḥ — ] ati tīvra mohanī utpattithī je pūrve upārjelun (karma) tene pratikramīne, hun sadbodhātmak (samyaggnānasvarūp) evā te ātmāmān ātmāthī nitya vartun chhun. 111.
anvayārthaḥ — [विराधनं] je (jīv) virādhanane [विशेषेण] visheṣhataḥ [मुक्त्वा]
156 ]