त्यक्त्वा । त्रिकालनिरावरणनित्यानंदैकलक्षणनिरंजननिजपरमपारिणामिकभावात्मककारण- परमात्मा ह्यात्मा, तत्स्वरूपश्रद्धानपरिज्ञानाचरणस्वरूपं हि निश्चयरत्नत्रयम्; एवं भगवत्पर- मात्मसुखाभिलाषी यः परमपुरुषार्थपरायणः शुद्धरत्नत्रयात्मकम् आत्मानं भावयति स परमतपोधन एव निश्चयप्रतिक्रमणस्वरूप इत्युक्त : ।
रत्नत्रयं च मतिमान्निजतत्त्ववेदी ।
श्रद्धानमन्यदपरं चरणं प्रपेदे ।।१२२।।
shraddhān-gnān-anuṣhṭhānanā rūpathī vimukhapaṇun te ja mithyādarshan-gnān-chāritrātmak (mithyā) ratnatray chhe; — āne paṇ (niravasheṣhapaṇe) chhoḍīne. trikāḷ-nirāvaraṇ, nitya ānand jenun ek lakṣhaṇ chhe evo, nirañjan nij paramapāriṇāmikabhāvasvarūp kāraṇaparamātmā te ātmā chhe; tenā svarūpanān shraddhān-gnān-ācharaṇanun rūp te kharekhar nishchayaratnatray chhe; — ām bhagavān paramātmānā sukhano abhilāṣhī evo je paramapuruṣhārthaparāyaṇ (param tapodhan) shuddharatnatrayātmak ātmāne bhāve chhe, te param tapodhanane ja (shāstramān) nishchayapratikramaṇasvarūp kahyo chhe.
[have ā 91mī gāthānī ṭīkā pūrṇa karatān ṭīkākār munirāj shlok kahe chheḥ] [shlokārthaḥ — ] samasta vibhāvane tathā vyavahāramārganā ratnatrayane chhoḍīne nij- tattvavedī (nij ātmatattvane jāṇanār – anubhavanār) matimān puruṣh shuddha ātmatattvamān niyat ( – shuddhātmatattvaparāyaṇ) evun je ek nijagnān, bījun shraddhān ane vaḷī bījun chāritra teno āshray kare chhe. 122.