परमयमिनामेतन्निर्वाणसौख्यकरं परम् ।
मुनिप शृणु ते दीक्षाकान्तातियौवनकारणम् ।।१४२।।
निश्चयप्रत्याख्यानाध्यायोपसंहारोपन्यासोयम् । athavā anāgat kāḷe utpanna thanārā vividh antarjalpono ( – vikalpono) parityāg te shuddha nishchayapratyākhyān chhe.
[have ā 105 mī gāthānī ṭīkā pūrṇa karatān ṭīkākār munirāj shlok kahe chheḥ] [shlokārthaḥ — ] he munivar! sāmbhaḷ; jinendranā matamān utpanna thatun pratyākhyān satat jayavant chhe. te pratyākhyān param sanyamīone utkr̥uṣhṭapaṇe nirvāṇasukhanun karanārun chhe, sahaj samatādevīnā sundar karṇanun mahā ābhūṣhaṇ chhe ane tārī dīkṣhārūpī priy strīnā atishay yauvananun kāraṇ chhe. 142.
anvayārthaḥ — [एवं] e rīte [यः] je [नित्यम्] sadā [जीवकर्मणोः] jīv ane karmanā [भेदाभ्यासं] bhedano abhyās [करोति] kare chhe, [सः संयतः] te sanyat [नियमात्] niyamathī [प्रत्याख्यानं] pratyākhyān [धर्तुं] dhāraṇ karavāne [शक्त :] shaktimān chhe.
ṭīkāḥ — ā, nishchay-pratyākhyān adhikāranā upasanhāranun kathan chhe.