केवलिनां शासने तस्य परद्रव्यपराङ्मुखस्य परमवीतरागसम्यग्द्रष्टेर्वीतरागचारित्रभाजः सामायिकव्रतं स्थायि भवतीति ।
तिष्ठत्युच्चैः परमयमिनः शुद्धद्रष्टेर्मनश्चेत् ।
साक्षादेषा सहजसमता प्रास्तरागाभिरामे ।।२१२।।
kāraṇaparamātmā sadā samīp chhe (arthāt je munine sanyamamān, niyamamān ane tapamān nij kāraṇaparamātmā sadā nikaṭ chhe), te paradravyaparāṅmukh paramavītarāg-samyagdraṣhṭi vītarāg- chāritravantane sāmāyikavrat sthāyī chhe em kevaḷīonā shāsanamān kahyun chhe.
[have ā 127mī gāthānī ṭīkā pūrṇa karatān ṭīkākār munirāj shlok kahe chheḥ] [shlokārthaḥ — ] jo shuddhadraṣhṭivant (-samyagdraṣhṭi) jīv em samaje chhe ke param munine tapamān, niyamamān, sanyamamān ane satchāritramān sadā ātmā ūrdhva rahe chhe (arthāt darek kāryamān nirantar shuddhātmadravya ja mukhya rahe chhe) to (em siddha thayun ke) rāganā nāshane līdhe *abhirām evā te bhavabhayahar bhāvi tīrthādhināthane ā sākṣhāt sahaj-samatā chokkas chhe. 212.
anvayārthaḥ — [यस्य] jene [रागः तु] rāg ke [द्वेषः तु] dveṣh (nahi ūpajato thako) [विकृतिं] vikr̥uti [न तु जनयति] utpanna karato nathī, [तस्य] tene [सामायिकं] sāmāyik [स्थायि] sthāyī chhe [इति केवलिशासने] em kevaḷīnā shāsanamān kahyun chhe.
254 ]
*abhirām = manohar; sundar. (bhavabhayanā haranārā evā ā bhāvi tīrthaṅkare rāgano nāsh karyo
hovāthī te manohar chhe.)