kahānajainashāstramāḷā ] jīv adhikār [ 43
(वसन्ततिलका)
संज्ञानभावपरिमुक्त विमुग्धजीवः
कुर्वन् शुभाशुभमनेकविधं स कर्म ।
कुर्वन् शुभाशुभमनेकविधं स कर्म ।
निर्मुक्ति मार्गमणुमप्यभिवाञ्छितुं नो
जानाति तस्य शरणं न समस्ति लोके ।।३२।।
जानाति तस्य शरणं न समस्ति लोके ।।३२।।
(वसन्ततिलका)
यः कर्मशर्मनिकरं परिहृत्य सर्वं
निष्कर्मशर्मनिकरामृतवारिपूरे ।
निष्कर्मशर्मनिकरामृतवारिपूरे ।
मज्जन्तमत्यधिकचिन्मयमेकरूपं
स्वं भावमद्वयममुं समुपैति भव्यः ।।३३।।
स्वं भावमद्वयममुं समुपैति भव्यः ।।३३।।
(मालिनी)
असति सति विभावे तस्य चिन्तास्ति नो नः
सततमनुभवामः शुद्धमात्मानमेकम् ।
सततमनुभवामः शुद्धमात्मानमेकम् ।
हृदयकमलसंस्थं सर्वकर्मप्रमुक्तं
न खलु न खलु मुक्ति र्नान्यथास्त्यस्ति तस्मात् ।।३४।।
न खलु न खलु मुक्ति र्नान्यथास्त्यस्ति तस्मात् ।।३४।।
sansārano nirodh thāy chhe. 31.
[shlokārthaḥ — ] je jīv samyaggnānabhāvarahit vimugdha (mohī, bhrānta) chhe, te jīv shubhāshubh anekavidh karmane karato thako mokṣhamārgane leshamātra paṇ vāñchhavānun jāṇato nathī; tene lokamān (koī) sharaṇ nathī. 32.
[shlokārthaḥ — ] je samasta karmajanit sukhasamūhane parihare chhe, te bhavya puruṣh niṣhkarma sukhasamūharūpī amr̥utanā sarovaramān magna thatā evā ā atishayachaitanyamay, ekarūp, advitīy nij bhāvane pāme chhe. 33.
[shlokārthaḥ — ] (amārā ātmasvabhāvamān) vibhāv asat hovāthī tenī amane chintā nathī; ame to hr̥udayakamaḷamān sthit, sarva karmathī vimukta, shuddha ātmāne ekane satat anubhavīe chhīe, kāraṇ ke anya koī prakāre mukti nathī, nathī, nathī ja. 34.