kil jaDatayA lolo vAlavraje.avichala.n sthitaH .
pariNatatR^iShA.n prAyeNaiva.nvidhA hi vipattayaH ..’’
tathA hi — bAhubalike dAhine hAthame.n Akar sthir ho gayA .) apane dAhine hAthame.n sthit (us) chakrako Cho.Dkar jab bAhubaline pravrajyA lI tabhI (turanta hI) ve us kAraN mukti prApta kar lete, parantu ve (mAnake kAraN mukti prApta na karake) vAstavame.n dIrgha kAl tak prasiddha (mAnakR^it) kleshako prApta hue . tho.DA bhI mAn mahA hAni karatA hai !’’
‘‘[shlokArtha : — ] jisame.n ( – jis gaDDheme.n) Chipe hue krodhAdik bhaya.nkar sarpa dekhe nahI.n jA sakate aisA jo mithyAtvarUpI ghor a.ndhakAravAlA mAyArUpI mahAn gaDDhA usase Darate rahanA yogya hai .’’
‘‘[shlokArtha : — ] ❃vanacharake bhayase bhAgatI huI surA gAyakI pU.NCh daivayogase belame.n ulajh jAne par ja.DtAke kAraN bAlo.nke guchCheke prati lolupatAvAlI vah gAy (apane sundar bAlo.nko na TUTane deneke lobhame.n) vahA.N avichalarUpase kha.DI rah gaI, aur arere ! us gAyako vanachar dvArA prANase bhI vimukta kar diyA gayA ! (arthAt us gAyane bAlo.nke lobhame.n prAN bhI ga.NvA diye !) jinhe.n tR^iShNA pariNamit huI hai unhe.n prAyaH aisI hI vipattiyA.N AtI hai.n .’’
aur (is 115 vI.n gAthAkI TIkA pUrNa karate hue TIkAkAr munirAj shlok kahate hai.n ) : — ❃ vanachar = vaname.n rahanevAle, bhIl Adi manuShya athavA sher Adi ja~N.hgalI pashu .