କରନେଵାଲା ଶ୍ରୀ ନିଯମସାର ପରମାଗମ ଔର ଉସକୀ ଟୀକା କୀ ରଚନା — ଛଠଵେଂ ସାତଵେଂ ଗୁଣସ୍ଥାନମେଂ ଝୂଲତେ ହୁଏ ମହା ସମର୍ଥ ମୁନିଵରୋଂ ଦ୍ଵାରା ଦ୍ରଵ୍ଯକେ ସାଥେ ପର୍ଯାଯକୀ ଏକତା ସାଧତେ-ସାଧତେ ହୋ ଗଈ ହୈ . ଜୈସେ ଶାସ୍ତ୍ର ଔର ଟୀକା ରଚେ ଗଯେ ହୈଂ ଵୈସା ହୀ ସ୍ଵସଂଵେଦନ ଵେ ସ୍ଵଯଂ କର ରହେ ଥେ . ପରମ ପାରିଣାମିକ ଭାଵକେ ଅନ୍ତରଅନୁଭଵକୋ ହୀ ଉନ୍ହୋଂନେ ଶାସ୍ତ୍ରମେଂ ଉତାରା ହୈ — ପ୍ରତ୍ଯେକ ଅକ୍ଷର ଶାଶ୍ଵତ, ଟଂକୋତ୍କୀର୍ଣ, ପରମସତ୍ଯ, ନିରପେକ୍ଷ କାରଣଶୁଦ୍ଧପର୍ଯାଯ, ସ୍ଵରୂପପ୍ରତ୍ଯକ୍ଷ ସହଜଜ୍ଞାନ ଆଦି ଵିଷଯୋଂକା ନିରୂପଣ କରକେ ତୋ ମୁନିଵରୋଂନେ ଅଧ୍ଯାତ୍ମକୀ ଅନୁଭଵଗମ୍ଯ ଅତ୍ଯଂତାତ୍ଯଂତ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଔର ଗହନ ବାତକୋ ଇସ ଶାସ୍ତ୍ରମେଂ ସ୍ପଷ୍ଟ କିଯା ହୈ . ସର୍ଵୋତ୍କୃଷ୍ଟ ପରମାଗମ ଶ୍ରୀ ସମଯସାରମେଂ ଭୀ ଇନ ଵିଷଯୋଂକା ଇତନେ ସ୍ପଷ୍ଟରୂପସେ ନିରୂପଣ ନହୀଂ ହୈ . ଅହୋ ! ଜିସ ପ୍ରକାର କୋଈ ପରାକ୍ରମୀ କହା ଜାନେଵାଲା ପୁରୁଷ ଵନମେଂ ଜାକର ସିଂହନୀକା ଦୂଧ ଦୁହ ଲାତା ହୈ, ଉସୀ ପ୍ରକାର ଆତ୍ମପରାକ୍ରମୀ ମହାମୁନିଵରୋଂନେ ଵନମେଂ ବୈଠେ-ବୈଠେ ଅନ୍ତରକା ଅମୃତ ଦୁହା ହୈ . ସର୍ଵସଂଗପରିତ୍ଯାଗୀ ନିର୍ଗ୍ରଂଥୋଂନେ ଵନମେଂ ରହକର ସିଦ୍ଧ ଭଗଵନ୍ତୋଂସେ ବାତେଂ କୀ ହୈଂ ଔର ଅନନ୍ତ ସିଦ୍ଧ ଭଗଵନ୍ତ କିସ ପ୍ରକାର ସିଦ୍ଧିକୋ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ ହୈଂ ଉସକା ଇତିହାସ ଇସମେଂ ଭର ଦିଯା ହୈ .
ଇସ ଶାସ୍ତ୍ରମେଂ ଭଗଵାନ କୁନ୍ଦକୁନ୍ଦାଚାର୍ଯଦେଵକୀ ପ୍ରାକୃତ ଗାଥାଓଂ ପର ତାତ୍ପର୍ଯଵୃତ୍ତି ନାମକ ସଂସ୍କୃତ ଟୀକା ଲିଖନେଵାଲେ ମୁନିଵର ଶ୍ରୀ ପଦ୍ମପ୍ରଭମଲଧାରିଦେଵ ହୈଂ . ଵେ ଶ୍ରୀ ଵୀରନନ୍ଦି ସିଦ୍ଧାଂତଚକ୍ରଵର୍ତୀକେ ଶିଷ୍ଯ ହୈଂ ଔର ଵିକ୍ରମ କୀ ତେରହଵୀଂ ଶତାବ୍ଦୀମେଂ ହୋ ଗଯେ ହୈଂ, ଐସା ଶିଲାଲେଖ ଆଦି ସାଧନୋଂ ଦ୍ଵାରା ସଂଶୋଧନ-କର୍ତ୍ତାଓଂକା ଅନୁମାନ ହୈ . ‘‘ପରମାଗମରୂପୀ ମକରଂଦ ଜିନକେ ମୁଖସେ ଝରତା ହୈ ଔର ପାଁଚ ଇନ୍ଦ୍ରିଯୋଂକେ ଫୈ ଲାଵ ରହିତ ଦେହମାତ୍ର ପରିଗ୍ରହ ଜିନକେ ଥା’’ ଐସେ ନିର୍ଗ୍ରନ୍ଥ ମୁନିଵର ଶ୍ରୀ ପଦ୍ମପ୍ରଭଦେଵନେ ଭଗଵାନ ଶ୍ରୀ କୁନ୍ଦକୁନ୍ଦାଚାର୍ଯଦେଵକେ ହୃଦଯମେଂ ଭରେ ହୁଏ ପରମ ଗହନ ଆଧ୍ଯାତ୍ମିକ ଭାଵୋଂକୋ ଅପନେ ଅର୍ନ୍ତଵେଦନକେ ସାଥ ମିଲାକର ଇସ ଟୀକାମେଂ ସ୍ପଷ୍ଟରୂପସେ ପ୍ରଗଟ କିଯା ହୈ . ଇସ ଟୀକାମେଂ ଆନେଵାଲେ କଲଶରୂପ କାଵ୍ଯ ଅତ୍ଯନ୍ତ ମଧୁର ହୈ ଔର ଅଧ୍ଯାତ୍ମମସ୍ତୀ ତଥା ଭକ୍ତିରସସେ ଭରପୂର ହୈଂ . ଅଧ୍ଯାତ୍ମକଵିକେ ରୂପମେଂ ଶ୍ରୀ ପଦ୍ମପ୍ରଭମଲଧାରିଦେଵକା ସ୍ଥାନ ଜୈନ ସାହିତ୍ଯମେଂ ଅତି ଉଚ୍ଚ ହୈ . ଟୀକାକାର ମୁନିରାଜନେ ଗଦ୍ଯ ତଥା ପଦ୍ଯରୂପମେଂ ପରମ ପାରିଣାମିକ ଭାଵକା ତୋ ଖୂବ-ଖୂବ ଗାନ କିଯା ହୈ . ସଂପୂର୍ଣ ଟୀକା ମାନୋଂ ପରମ ପାରିଣାମିକ ଭାଵକା ଔର ତଦାଶ୍ରିତ ମୁନିଦଶାକା ଏକ ମହାକାଵ୍ଯ ହୋ ଇସପ୍ରକାର ମୁମୁକ୍ଷୁ ହୃଦଯୋଂକୋ ମୁଦିତ କରତୀ ହୈ . ପରମ ପାରିଣାମିକଭାଵ, ସହଜ ସୁଖମଯ ମୁନିଦଶା ଔର ସିଦ୍ଧ ଜୀଵୋଂକୀ ପରମାନନ୍ଦପରିଣତିକେ ପ୍ରତି ଭକ୍ତିସେ ମୁନିଵରକା ଚିତ୍ତ ମାନୋଂ ଉମଡ଼ ପଡ଼ତା ହୈ ଔର ଉସ ଉଲ୍ଲାସକୋ ଵ୍ଯକ୍ତ କରନେକେ ଲିଯେ ଉନକେ ଶବ୍ଦ ଅତ୍ଯଂତ ଅଲ୍ପ ହୋନେସେ ଉନକେ ମୁଖସେ ଅନେକ ପ୍ରସଂଗୋଚିତ୍ତ ଉପମା-ଅଲଂକାର ପ୍ରଵାହିତ ହୁଏ ହୈଂ . ଅନ୍ଯ ଅନେକ ଉପମାଓଂକୀ ଭାଁତି – ମୁକ୍ତି ଦୀକ୍ଷା ଆଦିକୋ ବାରମ୍ବାର ସ୍ତ୍ରୀକୋ ଉପମା ଭୀ ଲେଶମାତ୍ର ସଂକୋଚ ବିନା ନିଃସଂକୋଚରୂପସେ ଦୀ ଗଈ ହୈ ଵହ ଆତ୍ମଲୀନ ମହାମୁନିଵରକେ ବ୍ରହ୍ମଚର୍ଯକା ଅତିଶଯ ବଲ ସୂଚିତ କରତୀ ହୈ . ସଂସାର ଦାଵାନଲକେ ସମାନ ହୈ ଔର ସିଦ୍ଧଦଶା ତଥା ମୁନିଦଶା – ପରମ ସହଜାନନ୍ଦମଯ ହୈ — ଐସେ ଭାଵକେ ଧାରାଵାହୀ ଵାତାଵରଣ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଟୀକାମେଂ ବ୍ରହ୍ମନିଷ୍ଠ ମୁନିଵରନେ ଅଲୌକିକ ରୀତିସେ ଉତ୍ପନ୍ନ କିଯା ହୈ ଔର ସ୍ପଷ୍ଟରୂପସେ ଦର୍ଶାଯା