ਪਂਚਾਨਾਂ ਭਾਵਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਕ੍ਸ਼ਾਯਿਕਭਾਵਃ ਕਾਰ੍ਯਸਮਯਸਾਰਸ੍ਵਰੂਪਃ ਸ ਤ੍ਰੈਲੋਕ੍ਯਪ੍ਰਕ੍ਸ਼ੋਭ- ਹੇਤੁਭੂਤਤੀਰ੍ਥਕਰਤ੍ਵੋਪਾਰ੍ਜਿਤਸਕਲਵਿਮਲਕੇਵਲਾਵਬੋਧਸਨਾਥਤੀਰ੍ਥਨਾਥਸ੍ਯ ਭਗਵਤਃ ਸਿਦ੍ਧਸ੍ਯ ਵਾ ਭਵਤਿ . ਔਦਯਿਕੌਪਸ਼ਮਿਕਕ੍ਸ਼ਾਯੋਪਸ਼ਮਿਕਭਾਵਾਃ ਸਂਸਾਰਿਣਾਮੇਵ ਭਵਨ੍ਤਿ, ਨ ਮੁਕ੍ਤਾਨਾਮ੍ . ਪੂਰ੍ਵੋਕ੍ਤ ਭਾਵਚਤੁਸ਼੍ਟਯਮਾਵਰਣਸਂਯੁਕ੍ਤ ਤ੍ਵਾਤ੍ ਨ ਮੁਕ੍ਤਿ ਕਾਰਣਮ੍ . ਤ੍ਰਿਕਾਲਨਿਰੁਪਾਧਿਸ੍ਵਰੂਪਨਿਰਂਜਨ- ਨਿਜਪਰਮਪਂਚਮਭਾਵਭਾਵਨਯਾ ਪਂਚਮਗਤਿਂ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ਵੋ ਯਾਨ੍ਤਿ ਯਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ ਗਤਾਸ਼੍ਚੇਤਿ .
ਪਾਁਚ ਭਾਵੋਂਮੇਂ ਕ੍ਸ਼ਾਯਿਕਭਾਵ ਕਾਰ੍ਯਸਮਯਸਾਰਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ; ਵਹ (ਕ੍ਸ਼ਾਯਿਕਭਾਵ) ਤ੍ਰਿਲੋਕਮੇਂ ਤੀਰ੍ਥਨਾਥਕੋ (ਤਥਾ ਉਪਲਕ੍ਸ਼ਣਸੇ ਸਾਮਾਨ੍ਯ ਕੇਵਲੀਕੋ) ਅਥਵਾ ਸਿਦ੍ਧਭਗਵਾਨਕੋ ਹੋਤਾ ਹੈ . ਔਦਯਿਕ, ਔਪਸ਼ਮਿਕ ਔਰ ਕ੍ਸ਼ਾਯੋਪਸ਼ਮਿਕ ਭਾਵ ਸਂਸਾਰਿਯੋਂਕੋ ਹੀ ਹੋਤੇ ਹੈਂ, ਮੁਕ੍ਤ ਜੀਵੋਂਕੋ ਨਹੀਂ .
ਪੂਰ੍ਵੋਕ੍ਤ ਚਾਰ ਭਾਵ ਆਵਰਣਸਂਯੁਕ੍ਤ ਹੋਨੇਸੇ ਮੁਕ੍ਤਿਕਾ ਕਾਰਣ ਨਹੀਂ ਹੈਂ . ਤ੍ਰਿਕਾਲਨਿਰੁਪਾਧਿ ਜਿਸਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ ਹੈ ਐਸੇ ਨਿਰਂਜਨ ਨਿਜ ਪਰਮ ਪਂਚਮਭਾਵਕੀ ( – ਪਾਰਿਣਾਮਿਕਭਾਵਕੀ) ਭਾਵਨਾਸੇ ਪਂਚਮਗਤਿਮੇਂ ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁ (ਵਰ੍ਤਮਾਨ ਕਾਲਮੇਂ) ਜਾਤੇ ਹੈਂ, (ਭਵਿਸ਼੍ਯਕਾਲਮੇਂ) ਜਾਯੇਂਗੇ ਔਰ (ਭੂਤਕਾਲਮੇਂ) ਜਾਤੇ ਥੇ .
[ਅਬ ੪੧ਵੀਂ ਗਾਥਾਕੀ ਟੀਕਾ ਪੂਰ੍ਣ ਕਰਤੇ ਹੁਏ ਟੀਕਾਕਾਰ ਮੁਨਿਰਾਜ ਦੋ ਸ਼੍ਲੋਕ ਕਹਤੇ ਹੈਂ : ]
[ਸ਼੍ਲੋੇਕਾਰ੍ਥ : — ] (ਜ੍ਞਾਨ, ਦਰ੍ਸ਼ਨ, ਚਾਰਿਤ੍ਰ, ਤਪ ਔਰ ਵੀਰ੍ਯਰੂਪ) ਪਾਁਚ ਆਚਾਰੋਂਸੇ ਯੁਕ੍ਤ ਔਰ ਕਿਂਚਿਤ੍ ਭੀ ਪਰਿਗ੍ਰਹਪ੍ਰਪਂਚਸੇ ਸਰ੍ਵਥਾ ਰਹਿਤ ਐਸੇ ਵਿਦ੍ਵਾਨ ਪੂਜਨੀਯ ਪਂਚਮਗਤਿਕੋ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਪਂਚਮਭਾਵਕਾ ਸ੍ਮਰਣ ਕਰਤੇ ਹੈਂ . ੫੮ .
੧ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼ੋਭਕੇ ਹੇਤੁਭੂਤ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰਤ੍ਵ ਦ੍ਵਾਰਾ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਨੇਵਾਲੇ ਸਕਲ-ਵਿਮਲ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨਸੇ ਯੁਕ੍ਤ
੧ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼ੋਭ = ਖਲਬਲੀ . [ਤੀਰ੍ਥਂਕਰਕੇ ਜਨ੍ਮਕਲ੍ਯਾਣਕਾਦਿ ਪ੍ਰਸਂਗੋਂ ਪਰ ਤੀਨ ਲੋਕਮੇਂ ਆਨਨ੍ਦਮਯ ਖਲਬਲੀ