ਨਿਗੋਦਸੇ ਲੇਕਰ ਸਿਦ੍ਧ ਤਕਕੀ ਸਰ੍ਵ ਅਵਸ੍ਥਾਓਂਮੇਂ — ਅਸ਼ੁਭ, ਸ਼ੁਭ ਯਾ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ੋਂਮੇਂ — ਵਿਦ੍ਯਮਾਨ ਜੋ ਨਿਤ੍ਯ ਨਿਰਂਜਨ ਟਂਕੋਤ੍ਕੀਰ੍ਣ ਸ਼ਾਸ਼੍ਵਤ ਏਕਰੂਪ ਸ਼ੁਦ੍ਧਦ੍ਰਵ੍ਯਸਾਮਾਨ੍ਯ ਵਹ ਪਰਮਾਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੈ . ਵਹੀ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਅਨ੍ਤਃਤਤ੍ਤ੍ਵ, ਕਾਰਣ ਪਰਮਾਤ੍ਮਾ, ਪਰਮਪਾਰਿਣਾਮਿਕਭਾਵ ਆਦਿ ਨਾਮੋਂਸੇ ਕਹਾ ਜਾਤਾ ਹੈ . ਇਸ ਪਰਮਾਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ ਉਪਲਬ੍ਧਿ ਅਨਾਦਿ ਕਾਲਸੇ ਅਨਂਤਾਨਂਤ ਦੁਃਖੋਂਕਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨੇਵਾਲੇ ਹੁਏ ਜੀਵੋਂਨੇ ਏਕ ਕ੍ਸ਼ਣਮਾਤ੍ਰ ਭੀ ਨਹੀਂ ਕੀ ਔਰ ਇਸਲਿਏ ਸੁਖ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਕੇ ਉਸਕੇ ਸਰ੍ਵ ਹਾਪਟੇਂ — ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ (ਦ੍ਰਵ੍ਯਲਿਂਗੀ ਮੁਨਿਕੇ ਵ੍ਯਵਹਾਰ ਰਤ੍ਨਤ੍ਰਯ ਸਹਿਤ) ਸਰ੍ਵਥਾ ਵ੍ਯਰ੍ਥ ਗਯੇ ਹੈਂ . ਇਸਲਿਯੇ ਇਸ ਪਰਮਾਗਮਕਾ ਏਕਮਾਤ੍ਰ ਉਦ੍ਦੇਸ਼੍ਯ ਜੀਵੋਂਕੋ ਪਰਮਾਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ ਉਪਲਬ੍ਧਿ ਅਥਵਾ ❃ਆਸ਼੍ਰਯ ਕਰਵਾਨਾ ਹੈ . ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਕਾਰ ਆਚਾਰ੍ਯ ਭਗਵਾਨਨੇ ਔਰ ਟੀਕਾਕਾਰ ਮੁਨਿਵਰਨੇ ਇਸ ਪਰਮਾਗਮਕੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਕ ਪ੍ਰੁਸ਼੍ਠਮੇਂ ਜੋ ਅਨੁਭਵਸਿਦ੍ਧ ਪਰਮ ਸਤ੍ਯ ਕਹਾ ਹੈ ਉਸਕਾ ਸਾਰ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੈ : — ਹੇ ਜਗਤ੍ਕੇ ਜੀਵੋ ! ਤੁਮ੍ਹਾਰੇ ਸੁਖਕਾ ਏਕਮਾਤ੍ਰ ਉਪਾਯ ਪਰਮਾਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਆਸ਼੍ਰਯ ਹੈ . ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਸੇ ਲੇਕਰ ਸਿਦ੍ਧ ਤਕਕੀ ਸਰ੍ਵ ਭੂਮਿਕਾਏਁ ਉਸਮੇਂ ਸਮਾ ਜਾਤੀ ਹੈਂ; ਪਰਮਾਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਜਘਨ੍ਯ ਆਸ਼੍ਰਯ ਸੋ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੈ; ਵਹ ਆਸ਼੍ਰਯ ਮਧ੍ਯਮ ਕੋਟਿਕੀ ਉਗ੍ਰਤਾ ਧਾਰਣ ਕਰਨੇ ਪਰ ਜੀਵਕੋ ਦੇਸ਼ਚਾਰਿਤ੍ਰ, ਸਕਲਚਾਰਿਤ੍ਰ ਆਦਿ ਦਸ਼ਾਏਁ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ ਔਰ ਪੂਰ੍ਣ ਆਸ਼੍ਰਯ ਹੋਨੇ ਪਰ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨ ਤਥਾ ਸਿਦ੍ਧਤ੍ਵ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਕੇ ਜੀਵ ਸਰ੍ਵਥਾ ਕ੍ਰੁਤਾਰ੍ਥ ਹੋਤਾ ਹੈ . ਇਸਪ੍ਰਕਾਰ ਪਰਮਾਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਆਸ਼੍ਰਯ ਹੀ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੈ, ਵਹੀ ਸਮ੍ਯਗ੍ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ, ਵਹੀ ਸਮ੍ਯਕ੍ਚਾਰਿਤ੍ਰ ਹੈ; ਵਹੀ ਸਤ੍ਯਾਰ੍ਥ ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਰਮਣ, ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਖ੍ਯਾਨ, ਆਲੋਚਨਾ, ਪ੍ਰਾਯਸ਼੍ਚਿਤ੍ਤ, ਸਾਮਾਯਿਕ, ਭਕ੍ਤਿ, ਆਵਸ਼੍ਯਕ, ਸਮਿਤਿ, ਗੁਪ੍ਤਿ, ਸਂਯਮ, ਤਪ, ਸਂਵਰ, ਨਿਰ੍ਜਰਾ, ਧਰ੍ਮ – ਸ਼ੁਕ੍ਲਧ੍ਯਾਨ ਆਦਿ ਸਬ ਕੁਛ ਹੈ . ਐਸਾ ਏਕ ਭੀ ਮੋਕ੍ਸ਼ਕੇ ਕਾਰਣਰੂਪ ਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਪਰਮਾਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯਸੇ ਅਨ੍ਯ ਹੋ . ਪਰਮਾਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯਸੇ ਅਨ੍ਯ ਐਸੇ ਭਾਵੋਂਕੋ — ਵ੍ਯਵਹਾਰਪ੍ਰਤਿਕ੍ਰਮਣ, ਵ੍ਯਵਹਾਰਪ੍ਰਤ੍ਯਾਖ੍ਯਾਨ ਆਦਿ ਸ਼ੁਭ ਵਿਕਲ੍ਪਰੂਪ ਭਾਵੋਂਕੋ — ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗ ਕਹਾ ਜਾਤਾ ਹੈ ਵਹ ਤੋ ਮਾਤ੍ਰ ਉਪਚਾਰਸੇ ਕਹਾ ਜਾਤਾ ਹੈ . ਪਰਮਾਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵਕੇ ਮਧ੍ਯਮ ਕੋਟਿਕੇ ਅਪਰਿਪਕ੍ਵ ਆਸ਼੍ਰਯਕੇ ਸਮਯ ਉਸ ਅਪਰਿਪਕ੍ਵਤਾਕੇ ਕਾਰਣ ਸਾਥ – ਸਾਥ ਜੋ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧਿਰੂਪ ਅਂਸ਼ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨ ਹੋਤਾ ਹੈ . ਵਹ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧਿਰੂਪ ਅਂਸ਼ ਹੀ ਵ੍ਯਵਹਾਰਪ੍ਰਤਿਕ੍ਰਮਣਾਦਿ ਅਨੇਕਾਨੇਕ ਸ਼ੁਭ ਵਿਕਲ੍ਪਾਤ੍ਮਕ ਭਾਵੋਂਰੂਪਸੇ ਦਿਖਾਈ ਦੇਤਾ ਹੈ . ਵਹ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧਿ – ਅਂਸ਼ ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗ ਕੈਸੇ ਹੋ ਸਕਤਾ ਹੈ ? ਵਹ ਤੋ ਸਚਮੁਚ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗਸੇ ਵਿਰੁਦ੍ਧ ਭਾਵ ਹੀ ਹੈ, ਬਨ੍ਧਭਾਵ ਹੀ ਹੈ — ਐਸਾ ਤੁਮ ਸਮਝੋ . ਔਰ ਦ੍ਰਵ੍ਯਲਿਂਗੀ ਮੁਨਿਕੋ ਜੋ ਪ੍ਰਤਿਕ੍ਰਮਣ, ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਖ੍ਯਾਨਾਦਿ ਸ਼ੁਭਭਾਵ ਹੋਤੇ ਹੈਂ ਵੇ ਭਾਵ ਤੋ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਕ ਜੀਵ ਅਨਨ੍ਤ ਬਾਰ ਕਰ ਚੁਕਾ ਹੈ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਵੇ ਭਾਵ ਉਸੇ ਮਾਤ੍ਰ ਪਰਿਭ੍ਰਮਣਕਾ ਹੀ ਕਾਰਣ ਹੁਏ ਹੈਂ ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਪਰਮਾਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵਕੇ ਆਸ਼੍ਰਯ ਬਿਨਾ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵਪਰਿਣਮਨ ਅਂਸ਼ਤਃ ਭੀ ਨ ਹੋਨੇਸੇ ਉਸੀ ਮੋਕ੍ਸ਼ਮਾਰ੍ਗਕੀ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਅਂਸ਼ਮਾਤ੍ਰ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ . ਸਰ੍ਵ ❃ਮੈਂ ਧ੍ਰੁਵ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਆਤ੍ਮਦ੍ਰਵ੍ਯਸਾਮਾਨ੍ਯ ਹੂਁ’’ — ਐਸੀ ਸਾਨੁਭਵ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਪਰਿਣਤਿਸੇ ਲੇਕਰ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣ ਲੀਨਤਾ ਤਕਕੀ ਕਿਸੀ ਭੀ
ਪ੍ਰਤਿ ਉਨ੍ਮੁਖਤਾ, ਪਰਮਾਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ ਉਪਲਬ੍ਧਿ, ਪਰਮਾਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵਕੀ ਭਾਵਨਾ, ਪਰਮਾਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵਕਾ ਧ੍ਯਾਨ ਆਦਿ ਸ਼ਬ੍ਦੋਂਸੇ ਕਹਾ
ਜਾਤਾ ਹੈ .