ਅਯਂ ਚ ਕਾਰ੍ਯਕਾਰਣਸਮਯਸਾਰਯੋਰ੍ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਾਭਾਵੋਪਨ੍ਯਾਸਃ .
ਨਿਸ਼੍ਚਯੇਨ ਪਂਚਸ਼ਰੀਰਪ੍ਰਪਂਚਾਭਾਵਾਦਸ਼ਰੀਰਾਃ, ਨਿਸ਼੍ਚਯੇਨ ਨਰਨਾਰਕਾਦਿਪਰ੍ਯਾਯਪਰਿਤ੍ਯਾਗ- ਸ੍ਵੀਕਾਰਾਭਾਵਾਦਵਿਨਾਸ਼ਾਃ, ਯੁਗਪਤ੍ਪਰਮਤਤ੍ਤ੍ਵਸ੍ਥਿਤਸਹਜਦਰ੍ਸ਼ਨਾਦਿਕਾਰਣਸ਼ੁਦ੍ਧਸ੍ਵਰੂਪਪਰਿਚ੍ਛਿਤ੍ਤਿ- ਸਮਰ੍ਥਸਹਜਜ੍ਞਾਨਜ੍ਯੋਤਿਰਪਹਸ੍ਤਿਤਸਮਸ੍ਤਸਂਸ਼ਯਸ੍ਵਰੂਪਤ੍ਵਾਦਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯਾਃ, ਮਲਜਨਕਕ੍ਸ਼ਾਯੋਪਸ਼ਮਿਕਾਦਿ- ਵਿਭਾਵਸ੍ਵਭਾਵਾਨਾਮਭਾਵਾਨ੍ਨਿਰ੍ਮਲਾਃ, ਦ੍ਰਵ੍ਯਭਾਵਕਰ੍ਮਾਭਾਵਾਦ੍ ਵਿਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਨਃ ਯਥੈਵ ਲੋਕਾਗ੍ਰੇ ਭਗਵਨ੍ਤਃ
ਗਾਥਾ : ੪੮ ਅਨ੍ਵਯਾਰ੍ਥ : — [ਯਥਾ ] ਜਿਸਪ੍ਰਕਾਰ [ਲੋਕਾਗ੍ਰੇ ] ਲੋਕਾਗ੍ਰਮੇਂ [ਸਿਦ੍ਧਾਃ ] ਸਿਦ੍ਧਭਗਵਨ੍ਤ [ਅਸ਼ਰੀਰਾਃ ] ਅਸ਼ਰੀਰੀ, [ਅਵਿਨਾਸ਼ਾਃ ] ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ, [ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯਾਃ ] ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯ, [ਨਿਰ੍ਮਲਾਃ ] ਨਿਰ੍ਮਲ ਔਰ [ਵਿਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਨਃ ] ਵਿਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾ (ਵਿਸ਼ੁਦ੍ਧਸ੍ਵਰੂਪੀ) ਹੈਂ, [ਤਥਾ ] ਉਸੀਪ੍ਰਕਾਰ [ਸਂਸ੍ਰੁਤੌ ] ਸਂਸਾਰਮੇਂ [ਜੀਵਾਃ ] (ਸਰ੍ਵ) ਜੀਵ [ਜ੍ਞੇਯਾਃ ] ਜਾਨਨਾ .
ਟੀਕਾ : — ਔਰ ਯਹ, ਕਾਰ੍ਯਸਮਯਸਾਰ ਤਥਾ ਕਾਰਣਸਮਯਸਾਰਮੇਂ ਅਨ੍ਤਰ ਨ ਹੋਨੇਕਾ ਕਥਨ ਹੈ .
ਜਿਸਪ੍ਰਕਾਰ ਲੋਕਾਗ੍ਰਮੇਂ ਸਿਦ੍ਧਪਰਮੇਸ਼੍ਠੀ ਭਗਵਨ੍ਤ ਨਿਸ਼੍ਚਯਸੇ ਪਾਁਚ ਸ਼ਰੀਰਕੇ ਪ੍ਰਪਂਚਕੇ ਅਭਾਵਕੇ ਕਾਰਣ ‘ਅਸ਼ਰੀਰੀ’ ਹੈਂ, ਨਿਸ਼੍ਚਯਸੇ ਨਰ - ਨਾਰਕਾਦਿ ਪਰ੍ਯਾਯੋਂਕੇ ਤ੍ਯਾਗ - ਗ੍ਰਹਣਕੇ ਅਭਾਵਕੇ ਕਾਰਣ ‘ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ’ ਹੈਂ, ਪਰਮ ਤਤ੍ਤ੍ਵਮੇਂ ਸ੍ਥਿਤ ਸਹਜਦਰ੍ਸ਼ਨਾਦਿਰੂਪ ਕਾਰਣਸ਼ੁਦ੍ਧਸ੍ਵਰੂਪਕੋ ਯੁਗਪਦ੍ ਜਾਨਨੇਮੇਂ ਸਮਰ੍ਥ ਐਸੀ ਸਹਜਜ੍ਞਾਨਜ੍ਯੋਤਿ ਦ੍ਵਾਰਾ ਜਿਸਮੇਂਸੇ ਸਮਸ੍ਤ ਸਂਸ਼ਯ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿਯੇ ਗਯੇ ਹੈਂ ਐਸੇ ਸ੍ਵਰੂਪਵਾਲੇ ਹੋਨੇਕੇ ਕਾਰਣ ‘ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯ’ ਹੈਂ, ਮਲਜਨਕ ਕ੍ਸ਼ਾਯੋਪਸ਼ਮਿਕਾਦਿ ਵਿਭਾਵਸ੍ਵਭਾਵੋਂਕੇ ਅਭਾਵਕੇ ਕਾਰਣ ‘ਨਿਰ੍ਮਲ’ ਹੈਂ ਔਰ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਰ੍ਮੋਂ ਤਥਾ ਭਾਵਕਰ੍ਮੋਂਕੇ