ਧਾਮੋਦ੍ਦਾਮਮਹਸ੍ਵਿਨਾਂ ਜਨਮਨੋ ਮੁਸ਼੍ਣਨ੍ਤਿ ਰੂਪੇਣ ਯੇ .
ਵਨ੍ਦ੍ਯਾਸ੍ਤੇਸ਼੍ਟਸਹਸ੍ਰਲਕ੍ਸ਼ਣਧਰਾਸ੍ਤੀਰ੍ਥੇਸ਼੍ਵਰਾਃ ਸੂਰਯਃ ..’’
ਰ੍ਭ੍ਰਮਰਵਦਵਭਾਤਿ ਪ੍ਰਸ੍ਫੁ ਟਂ ਯਸ੍ਯ ਨਿਤ੍ਯਮ੍ .
ਜਲਨਿਧਿਮਪਿ ਦੋਰ੍ਭ੍ਯਾਮੁਤ੍ਤਰਾਮ੍ਯੂਰ੍ਧ੍ਵਵੀਚਿਮ੍ ..੧੪..
ਤਸ੍ਸ ਮੁਹੁਗ੍ਗਦਵਯਣਂ ਪੁਵ੍ਵਾਵਰਦੋਸਵਿਰਹਿਯਂ ਸੁਦ੍ਧਂ . ਆਗਮਮਿਦਿ ਪਰਿਕਹਿਯਂ ਤੇਣ ਦੁ ਕਹਿਯਾ ਹਵਂਤਿ ਤਚ੍ਚਤ੍ਥਾ ..੮..
‘‘[ਸ਼੍ਲੋੇਕਾਰ੍ਥ : — ] ਜੋ ਕਾਨ੍ਤਿਸੇ ਦਸ਼ੋਂ ਦਿਸ਼ਾਓਂਕੋ ਧੋਤੇ ਹੈਂ — ਨਿਰ੍ਮਲ ਕਰਤੇ ਹੈਂ, ਜੋ ਤੇਜ ਦ੍ਵਾਰਾ ਅਤ੍ਯਨ੍ਤ ਤੇਜਸ੍ਵੀ ਸੂਰ੍ਯਾਦਿਕਕੇ ਤੇਜਕੋ ਢਁਕ ਦੇਤੇ ਹੈਂ, ਜੋ ਰੂਪਸੇ ਜਨੋਂਕੇ ਮਨ ਹਰ ਲੇਤੇ ਹੈਂ, ਜੋ ਦਿਵ੍ਯਧ੍ਵਨਿ ਦ੍ਵਾਰਾ (ਭਵ੍ਯੋਂਕੇ) ਕਾਨੋਂਮੇਂ ਮਾਨੋਂ ਕਿ ਸਾਕ੍ਸ਼ਾਤ੍ ਅਮ੍ਰੁਤ ਬਰਸਾਤੇ ਹੋਂ ਐਸਾ ਸੁਖ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਤਥਾ ਜੋ ਏਕ ਹਜਾਰ ਔਰ ਆਠ ਲਕ੍ਸ਼ਣੋਂਕੋ ਧਾਰਣ ਕਰਤੇ ਹੈਂ, ਵੇ ਤੀਰ੍ਥਙ੍ਕਰਸੂਰਿ ਵਂਦ੍ਯ ਹੈਂ .’’
ਔਰ (ਸਾਤਵੀਂ ਗਾਥਾਕੀ ਟੀਕਾ ਪੂਰ੍ਣ ਕਰਤੇ ਹੁਏ ਟੀਕਾਕਾਰ ਮੁਨਿਰਾਜ ਸ਼੍ਰੀ ਪਦ੍ਮਪ੍ਰਭਮਲਧਾਰਿਦੇਵ ਸ਼੍ਲੋਕ ਦ੍ਵਾਰਾ ਸ਼੍ਰੀ ਨੇਮਿਨਾਥ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰਕੀ ਸ੍ਤੁਤਿ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ) : —
[ਸ਼੍ਲੋੇਕਾਰ੍ਥ : — ] ਜਿਸਪ੍ਰਕਾਰ ਕਮਲਕੇ ਭੀਤਰ ਭ੍ਰਮਰ ਸਮਾ ਜਾਤਾ ਹੈ ਉਸੀਪ੍ਰਕਾਰ ਜਿਨਕੇ ਜ੍ਞਾਨਕਮਲਮੇਂ ਯਹ ਜਗਤ ਤਥਾ ਅਜਗਤ ( – ਲੋਕ ਤਥਾ ਅਲੋਕ) ਸਦਾ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟਰੂਪਸੇ ਸਮਾ ਜਾਤੇ ਹੈਂ — ਜ੍ਞਾਤ ਹੋਤੇ ਹੈਂ, ਉਨ ਨੇਮਿਨਾਥ ਤੀਰ੍ਥਂਕਰਭਗਵਾਨਕੋ ਮੈਂ ਸਚਮੁਚ ਪੂਜਤਾ ਹੂਁ ਕਿ ਜਿਸਸੇ ਊਁ ਚੀ ਤਰਂਗੋਂਵਾਲੇ ਸਮੁਦ੍ਰਕੋ ਭੀ ( – ਦੁਸ੍ਤਰ ਸਂਸਾਰਸਮੁਦ੍ਰਕੋ ਭੀ) ਦੋ ਭੁਜਾਓਂਸੇ ਪਾਰ ਕਰ ਲੂਁ .੧੪.