ਜ੍ਜ੍ਯੋਤਿਰ੍ਲੋਕੇ ਫਣਪਤਿਪੁਰੇ ਨਾਰਕਾਣਾਂ ਨਿਵਾਸੇ .
ਭੂਯੋ ਭੂਯੋ ਭਵਤੁ ਭਵਤਃ ਪਾਦਪਙ੍ਕੇਜਭਕ੍ਤਿ : ..੨੮..
ਤ੍ਵਂ ਕ੍ਲਿਸ਼੍ਨਾਸਿ ਮੁਧਾਤ੍ਰ ਕਿਂ ਜਡਮਤੇ ਪੁਣ੍ਯਾਰ੍ਜਿਤਾਸ੍ਤੇ ਨਨੁ .
ਭਕ੍ਤਿ ਸ੍ਤੇ ਯਦਿ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਬਹੁਵਿਧਾ ਭੋਗਾਃ ਸ੍ਯੁਰੇਤੇ ਤ੍ਵਯਿ ..੨9..
ਕਤ੍ਤਾ ਭੋਤ੍ਤਾ ਆਦਾ ਪੋਗ੍ਗਲਕਮ੍ਮਸ੍ਸ ਹੋਦਿ ਵਵਹਾਰਾ . ਕਮ੍ਮਜਭਾਵੇਣਾਦਾ ਕਤ੍ਤਾ ਭੋਤ੍ਤਾ ਦੁ ਣਿਚ੍ਛਯਦੋ ..੧੮..
[ਅਬ ਇਨ ਦੋ ਗਾਥਾਓਂਕੀ ਟੀਕਾ ਪੂਰ੍ਣ ਕਰਤੇ ਹੁਏ ਟੀਕਾਕਾਰ ਮੁਨਿਰਾਜ ਦੋ ਸ਼੍ਲੋਕ ਕਹਤੇ ਹੈਂ :]
[ਸ਼੍ਲੋੇਕਾਰ੍ਥ : — ] (ਹੇ ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ !) ਦੈਵਯੋਗਸੇ ਮੈਂ ਸ੍ਵਰ੍ਗਮੇਂ ਹੋਊਁ , ਇਸ ਮਨੁਸ਼੍ਯਲੋਕਮੇਂ ਹੋਊਁ, ਵਿਦ੍ਯਾਧਰਕੇ ਸ੍ਥਾਨਮੇਂ ਹੋਊਁ , ਜ੍ਯੋਤਿਸ਼੍ਕ ਦੇਵੋਂਕੇ ਲੋਕਮੇਂ ਹੋਊਁ , ਨਾਗੇਨ੍ਦ੍ਰਕੇ ਨਗਰਮੇਂ ਹੋਊਁ , ਨਾਰਕੋਂਕੇ ਨਿਵਾਸਮੇਂ ਹੋਊਁ , ਜਿਨਪਤਿਕੇ ਭਵਨਮੇਂ ਹੋਊਁ ਯਾ ਅਨ੍ਯ ਚਾਹੇ ਜਿਸ ਸ੍ਥਾਨ ਪਰ ਹੋਊਁ, (ਪਰਨ੍ਤੁ) ਮੁਝੇ ਕਰ੍ਮਕਾ ਉਦ੍ਭਵ ਨ ਹੋ, ਪੁਨਃ ਪੁਨਃ ਆਪਕੇ ਪਾਦਪਂਕਜਕੀ ਭਕ੍ਤਿ ਹੋ .੨੮.
[ਸ਼੍ਲੋੇਕਾਰ੍ਥ : — ] ਨਰਾਧਿਪਤਿਯੋਂਕੇ ਅਨੇਕਵਿਧ ਮਹਾ ਵੈਭਵੋਂਕੋ ਸੁਨਕਰ ਤਥਾ ਦੇਖਕਰ, ਹੇ ਜੜਮਤਿ, ਤੂ ਯਹਾਁ ਵ੍ਯਰ੍ਥ ਹੀ ਕ੍ਲੇਸ਼ ਕ੍ਯੋਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਕਰਤਾ ਹੈ ! ਵੇ ਵੈਭਵ ਸਚਮੁਚ ਪੁਣ੍ਯਸੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਤੇ ਹੈਂ . ਵਹ (ਪੁਣ੍ਯੋਪਾਰ੍ਜਨਕੀ) ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਜਿਨਨਾਥਕੇ ਪਾਦਪਦ੍ਮਯੁਗਲਕੀ ਪੂਜਾਮੇਂ ਹੈ; ਯਦਿ ਤੁਝੇ ਉਨ ਜਿਨਪਾਦਪਦ੍ਮੋਂਕੀ ਭਕ੍ਤਿ ਹੋ, ਤੋ ਵੇ ਬਹੁਵਿਧ ਭੋਗ ਤੁਝੇ (ਅਪਨੇ ਆਪ) ਹੋਂਗੇ .੨੯.
੪੨ ]