ਯਦਪਰਮਖਿਲਾਨਾਂ ਸ੍ਥਾਨਦਾਨਪ੍ਰਵੀਣਮ੍ .
ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਤੁ ਨਿਜਤਤ੍ਤ੍ਵਂ ਸਰ੍ਵਦਾ ਭਵ੍ਯਲੋਕਃ ..੪੬..
ਵ੍ਯਵਹਾਰਕਾਲਸ੍ਵਰੂਪਵਿਵਿਧਵਿਕਲ੍ਪਕਥਨਮਿਦਮ੍ .
ਏਕਸ੍ਮਿਨ੍ਨਭਃਪ੍ਰਦੇਸ਼ੇ ਯਃ ਪਰਮਾਣੁਸ੍ਤਿਸ਼੍ਠਤਿ ਤਮਨ੍ਯਃ ਪਰਮਾਣੁਰ੍ਮਨ੍ਦਚਲਨਾਲ੍ਲਂਘਯਤਿ ਸ ਸਮਯੋ ਵ੍ਯਵਹਾਰਕਾਲਃ . ਤਾਦ੍ਰਸ਼ੈਰਸਂਖ੍ਯਾਤਸਮਯੈਃ ਨਿਮਿਸ਼ਃ, ਅਥਵਾ ਨਯਨਪੁਟਘਟਨਾਯਤ੍ਤੋ ਨਿਮੇਸ਼ਃ .
[ਸ਼੍ਲੋੇਕਾਰ੍ਥ : — ] ਯਹਾਁ ਐਸਾ ਆਸ਼ਯ ਹੈ ਕਿ — ਜੋ (ਦ੍ਰਵ੍ਯ) ਗਮਨਕਾ ਨਿਮਿਤ੍ਤ ਹੈ, ਜੋ (ਦ੍ਰਵ੍ਯ) ਸ੍ਥਿਤਿਕਾ ਕਾਰਣ ਹੈ, ਔਰ ਦੂਸਰਾ ਜੋ (ਦ੍ਰਵ੍ਯ) ਸਰ੍ਵਕੋ ਸ੍ਥਾਨ ਦੇਨੇਮੇਂ ਪ੍ਰਵੀਣ ਹੈ, ਉਨ ਸਬਕੋ ਸਮ੍ਯਕ੍ ਦ੍ਰਵ੍ਯਰੂਪਸੇ ਅਵਲੋਕਕਰ ( – ਯਥਾਰ੍ਥਤਃ ਸ੍ਵਤਂਤ੍ਰ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਰੂਪਸੇ ਸਮਝਕਰ) ਭਵ੍ਯਸਮੂਹ ਸਰ੍ਵਦਾ ਨਿਜ ਤਤ੍ਤ੍ਵਮੇਂ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰੋ . ੪੬ .
ਗਾਥਾ : ੩੧ ਅਨ੍ਵਯਾਰ੍ਥ : — [ਸਮਯਾਵਲਿਭੇਦੇਨ ਤੁ ] ਸਮਯ ਔਰ ਆਵਲਿਕੇ ਭੇਦਸੇ [ਦ੍ਵਿਵਿਕਲ੍ਪਃ ] ਵ੍ਯਵਹਾਰਕਾਲਕੇ ਦੋ ਭੇਦ ਹੈਂ [ਅਥਵਾ ] ਅਥਵਾ [ਤ੍ਰਿਵਿਕਲ੍ਪਃ ਭਵਤਿ ] (ਭੂਤ, ਵਰ੍ਤਮਾਨ ਔਰ ਭਵਿਸ਼੍ਯਕੇ ਭੇਦਸੇ) ਤੀਨ ਭੇਦ ਹੈਂ . [ਅਤੀਤਃ ] ਅਤੀਤ ਕਾਲ [ਸਂਖ੍ਯਾਤਾਵਲਿਹਤ- ਸਂਸ੍ਥਾਨਪ੍ਰਮਾਣਃ ਤੁ ] (ਅਤੀਤ) ਸਂਸ੍ਥਾਨੋਂਕੇ ਔਰ ਸਂਖ੍ਯਾਤ ਆਵਲਿਕੇ ਗੁਣਾਕਾਰ ਜਿਤਨਾ ਹੈ .
ਟੀਕਾ : — ਯਹ, ਵ੍ਯਵਹਾਰਕਾਲਕੇ ਸ੍ਵਰੂਪਕਾ ਔਰ ਉਸਕੇ ਵਿਵਿਧ ਭੇਦੋਂਕਾ ਕਥਨ ਹੈ .
ਏਕ ਆਕਾਸ਼ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਮੇਂ ਜੋ ਪਰਮਾਣੁ ਸ੍ਥਿਤ ਹੋ ਉਸੇ ਦੂਸਰਾ ਪਰਮਾਣੁ ਮਨ੍ਦਗਤਿਸੇ ਲਾਁਘੇ ਉਤਨਾ