adhikAr – 1 dharmopadeshAmRut ]81
anuvAd : shuddhanayanI apekShAe samasta padArthono viShay karanAr gnAn ane
darshan ja jIvanun svarUp chhe je te jIvathI pRuthak nathI. AthI bhinna bIjun koI jIvanun
svarUp hoI shakatun nathI. mATe te ‘chidrUp’ arthAt chetanasvarUp em kahevAy chhe. uttam
gurunA upadeshathI potAnA guNo ane paryAyo sAthe te gnAn-darshan svarUp jIvane sArI
rIte jANI letAn yogIoe shun nathI jANyun, shun nathI dekhyun ane shun nathI prApta karyun?
arthAt uparyukta jIvanun svarUp jANI letAn bIjun badhun ja jANI lIdhun, joI lIdhun
ane prApta karI lIdhun chhe em samajavun joIe. 158.
(शार्दूलविक्रीडित)
यन्नान्तर्न बहिः स्थितं न च दिशि स्थूलं न सूक्ष्मं पुमान्
नैव स्त्री न नपुंसकं न गुरुतां प्राप्तं न यल्लाघवम् ।
कर्मस्पर्शशरीरगन्धगणनाव्याहारवर्णोज्झितं
स्वच्छं ज्ञानद्रगेकमूर्ति तदहं ज्योतिः परं नापरम् ।।१५९।।
anuvAd : hun te utkRuShTa jyoti svarUp chhun je na andar sthit chhe, na bahAr
sthit chhe, na dishAmAn sthit chhe, na sthUL chhe, na sUkShma chhe, na puruSh chhe, na strI
chhe, na napunsak chhe, na guru chhe, na laghu chhe; tathA je karma, sparsha, sharIr, gandh, gaNanA,
shabda ane varNa rahit thaIne nirmaL ane gnAn-darshanarUp advitIy sharIr dhAraN kare
chhe. enAthI bhinna bIjun koI mArun svarUp nathI. 159.
(शार्दूलविक्रीडित)
जानन्ति स्वयमेव यद्विमनसश्चिद्रूपमानन्दवत्
प्रोच्छिन्ने यदनाद्यमन्दमसकृन्मोहान्धकारे हठात् ।
सूर्याचन्द्रमसावतीत्य यदहो विश्वप्रकाशात्मकं
तज्जीयात्सहजं सुनिष्कलमहं शब्दाभिधेयं महः ।।१६०।।
anuvAd : jene anAdikAlIn prachur moharUp andhakAr baLapUrvak naShTa thaI
javAthI manarahit thayelA sarvagna svayam ja jANe chhe, je chetanasvarUp chhe, Anand – sanyukta
chhe, anAdi chhe, tIvra chhe, nirantar rahenAr chhe ane je AshcharyanI vAt chhe ke sUrya
tathA chandramAne paN tiraskRut karIne samasta jagatane prakAshit karanAr chhe; te ‘अहम्’