nAsh pAme chhe, em vivekabuddhithI nishchit chhe. tethI je dharma samasta dukhono nAsh karIne anant
sukh (mokSha)ne prApta karAve chhe tenun ja ArAdhan karavun joIe. 9.
(शार्दूलविक्रीडित)
पूर्वोपार्जितकर्मणा विलिखितं यस्यावसानं यदा
तज्जायेत तदैव तस्य भविनो ज्ञात्वा तदेतद्ध्रुवम् ।
शोकं मुञ्च मृते प्रिये ऽपि सुखदं धर्मं कुरुष्वादरात्
सर्पे दूरमुपागते किमिति भोस्तद्घृष्टिराहन्यते ।।१०।।
anuvAd : pUrve kamAyel karma dvArA je prANIno ant je samaye lakhavAmAn
Avyo chhe teno te ja samaye ant thAy chhe em nishchit jANIne koI priy manuShyanun
maraN thavA chhatAn paN shok chhoDo ane vinayapUrvak sukhadAyak dharmanun ArAdhan karo.
ThIk chhe – jyAre sAp dUr chAlyo jAy chhe tyAre tenA lIsoTAne kyo buddhimAn puruSh
lAThI dvArA pITe chhe? arthAt koI paN buddhimAn tem karato nathI. 10.
(शार्दूलविक्रीडित)
ये मूर्खा भुवि ते ऽपि दुःखहतये व्यापारमातन्वते
सा माभूदथवा स्वकर्मवशतस्तस्मान्न ते ताद्रशाः ।
मूर्खान् मूर्खशिरोमणीन् ननु वयं तानेव मन्यामहे
ये कुर्वन्ति शुचं मृते सति निजे पापाय दुःखाय च ।।११।।
anuvAd : A pRithvI upar je mUrkha manuShyo chhe teo paN dukhano nAsh
karavA mATe prayatna kare chhe. chhatAn paN jo potAnA karmanA prabhAvathI te dukhano vinAsh
na ye thAy topaN teo eTalA mUrkha nathI. ame to te ja mUrkhone mUrkhomAn shreShTha
arthAt atishay mUrkha mAnIe chhIe je koI iShTa manuShyanun maraN thatAn pAp ane
dukhanA nimittabhUt shokane dUr kare chhe.
visheShArtha : lokamAn je prANIne mUrkha samajavAmAn Ave chhe teo paN dukh dUr karavAno
prayatna kare chhe. jo kadAch daivavashe temane potAnA A prayatnamAn saphaLatA na ye maLe topaN temane
eTalA badhA jaD (mUrkha) gaNavAmAn AvatA nathI. parantu je manuShya koI iShTa janano viyog thatAn
shok kare chhe temane mUrkha ja nahi paN mUrkhashiromaNi (atishay jaD) gaNavAmAn Ave chhe. kAraN
e chhe ke mUrkha samajavAmAn AvatA te prANIo to Avelun dukh dUr karavA mATe ja kAI ne kAI
adhikAr – 3 anitya panchAshat ]127