thato rahe tyAnsudhI dukhamay A janma – maraNarUp sansAranI paramparA paN chAlu ja rahe chhe. A
hAlatamAn AtmAne kadI shAntinI prApti thaI shakatI nathI. mATe AtmakalyANanI ichchhA karanAr bhavya
jIvoe sauthI pahelAn potAnun chanchaL man vash karavun joIe. man vash thatAn tenA ishAre chAlatI
indriyo svayamev vash thaI jAy chhe. to evI avasthAmAn bandhano abhAv thaI javAthI mokSha paN
kAI dUr raheto nathI. 14.
(शार्दूलविक्रीडित)
नूनं मृत्युभुपैति यातममलं त्वां शुद्धबोधात्मकं
त्वत्तस्तेन बहिर्भ्रमत्यविरतं चेतो विकल्पाकुलम् ।
स्वामिन् किं क्रियते ऽत्र मोहवशतो मृत्योर्न भीः कस्य तत्
सर्वानर्थपरंपराकृदहितो मोहः स मे वार्यताम् ।।१५।।
anuvAd : he svAmin! A chitta nirmaL ane shuddhachaitanyasvarUp Apane
prApta thayun thakun nishchayathI mRutyune prApta thaI jAy chhe. tethI te vikalpothI vyAkuL
thatun thakun ApanA taraphathI khasIne nirantar bAhya padArthomAn paribhramaN kare chhe.
shun karIe? mohanA vashe ahIn mRutyuno bhay bhalA kone nathI hoto? arthAt
teno bhay ghaNun karIne badhAne hoy chhe. tethI he prabho! samasta anarthonI
paramparAnA kAraNabhUt mArA A moharUp shatrunun nivAraN karo. 15.
(शार्दूलविक्रीडित)
सर्वेषामपि कर्मणामतितरां मोहो बलीयानसौ
धत्ते चञ्चलतां बिभेति च मृतेस्तस्य प्रभावान्मनः ।
नो चेज्जीवति को म्रियेत क इह द्रव्यत्वतः सर्वदा
नानात्वं जगतो जिनेन्द्र भवता द्रष्टं परं पर्ययैः ।।१६।।
anuvAd : badhA karmomAn te moh atishay baLavAn chhe. tenA ja prabhAvathI
man chapaLatA dhAraN kare chhe ane mRutyuthI Dare chhe. jo em na hot to pachhI sansAramAn
dravyanI apekShAe koN jIve chhe ane koN mare chhe? he jinendra! Ape phakta paryAyonI
apekShAe ja sansAranI vividhatA joI chhe.
visheShArtha : jo nishchayanayathI vichAr karavAmAn Ave to shuddha chaitanyasvarUp A AtmA
adhikAr – 9 AlochanA ]225