प्राणाः प्राणिषु तन्निबन्धनतया तिष्ठन्ति नष्टे धने
यावान् दुःखभरो नरे न मरणे तावानिह प्रायशः ।।२८।।
anuvAd : je manuShya dhan Adi kamAvAmAn anek prapancho rachIne bIjAone
chhetaryA kare chhe teo nishchayathI te pApanA prabhAvathI bIjAonI sAme ja narakamAn jAy
chhe. kAraN e chhe ke prANIomAn prAN dhananA nimit ja rahe chhe, dhan naShTa thaI jatAn
manuShyane jeTalun adhik dukh thAy chhe teTalun ghaNun karIne maratI vakhate paN thatun nathI. 28.
(शार्दूलविक्रीडित)
चिन्ताव्याकुलताभयारतिमतिभ्रंशातिदाहभ्रम –
क्षुत्तृष्णाहतिरोगदुःखमरणान्येतान्यहो आसताम् ।
यान्यत्रैव पराङ्गनाहितमतेस्तद्भूरि दुःखं चिरं
श्वभ्रे भावि यदग्निदीपितवपुर्लोहाङ्गनालिङ्गनात् ।।२९।।
anuvAd : parastrImAn anurAgabuddhi rAkhanAr vyaktine je A janmamAn chintA,
AkuLatA, bhay, dveShabhAv, buddhino vinAsh, atyanta santAp, bhrAnti, bhUkh, taras,
AghAt, rog vedanA ane maraNarUp dukh prApta thAy chhe; e to dUr raho, parantu
parastrI sevanajanit pApanA prabhAvathI anya janmamAn narakagati prApta thatAn agnimAn
tapAvelA lohamay strIonA AlinganathI je chirakAL sudhI ghaNun dukh prApta thavAnun
chhe te taraph paN tenun dhyAn jatun nathI, e keTalA AshcharyanI vAt chhe. 29.
(शार्दूलविक्रीडित)
धिक् तत्पौरुषमासतामनुचितास्ता बुद्धयस्ते गुणाः
मा भून्मित्रसहायसंपदपि सा तज्जन्म यातु क्षयम् ।
लोकानामिह येषु सत्सु भवति व्यामोहमुद्राङ्कितं
स्वप्ने ऽपि स्थितिलङ्घनात्परधनस्त्रीषु प्रसक्तं मनः ।।३०।।
anuvAd : je pauruSh Adi hotAn lokonun vyAmoh pAmelun man maryAdAnun
ullanghan karIne svapnamAn paN paradhan ane parastrIomAn Asakta thAy chhe te
pauruShane dhikkAr chhe te ayogya vichAr ane te ayogya guN dUr ja raho, evA
16[ padmanandi-panchavinshati