anuvād : jem sūryano uday asta thavā māṭe thāy chhe tevī ja rīte nishchayathī
samasta prāṇīonun ā sharīr paṇ naṣhṭa thavāne māṭe utpanna thāy chhe. to pachhī kāḷ
pāmīne potānā koī bandhu vagerenun maraṇ thatān kyo buddhimān manuṣhya tene māṭe shok
kare? arthāt tene māṭe koī paṇ buddhimān shok karato nathī.
visheṣhārtha : jevī rīte sūryano uday astano avinābhāvī chhe tevī ja rīte sharīranī
utpatti paṇ vināshanī avinābhāvī chhe. āvī sthitimān te vinashvar sharīrano nāsh thatān tenā
viṣhayamān shok karavo vivekahīnatānun dyotak chhe. 7.
(वसंततिलका)
भवन्ति वृक्षेषु पतन्ति नूनं पत्राणि पुष्पाणि फलानि यद्वत् ।
कुलेषु तद्वत्पुरुषाः किमत्र हर्षेण शोकेन च सन्मतीनाम् ।।८।।
anuvād : jevī rīte vr̥ukṣhomān patra, puṣhpa ane phaḷ utpanna thāy chhe ane
teo samayānusār nishchayathī paḍe paṇ chhe, tevī ja rīte kuḷo (kuṭumb)mān je puruṣho
utpanna thāy chhe teo mare paṇ chhe. to pachhī buddhimān manuṣhyone te utpanna thatān
harṣha ane maratān shok shā māṭe thavo joīe? na thavo joīe. 8.
(शार्दूलविक्रीडित)
दुर्लङ्घयाद्भवितव्यताव्यतिकरान्नष्टे प्रिये मानुषे
यच्छोकः क्रियते तदत्र तमसि प्रारभ्यते नर्तनम् ।
सर्वं नश्वरमेव वस्तु भुवने मत्वा महत्या धिया
निर्धूताखिलदुःखसंततिरहो धर्मः सदा सेव्यताम् ।।९।।
anuvād : durnivār daivanā prabhāvathī koī priy manuṣhyanun maraṇ thaī jāy
to ahīn shok karavāmān āve chhe te andhārāmān nr̥itya sharū karavā barābar chhe.
sansāramān badhī vastuo nāsh pāme chhe, em uttam buddhidvārā jāṇīne samasta
duḥkhonī paramparāno nāsh karanār dharmanun sadā ārādhan karo.
visheṣhārtha : jem andhārāmān nr̥ityano ārambh karavo niṣhphaḷ chhe tevī rīte koī priyajanano
viyog thatān tenā māṭe shok karavo paṇ niṣhphaḷ ja chhe. kāraṇ ke sansāranā badhā ja padārtha svabhāvathī
126[ padmanandi-pañchavinshatiḥ