nāsh pāme chhe, em vivekabuddhithī nishchit chhe. tethī je dharma samasta duḥkhono nāsh karīne anant
sukh (mokṣha)ne prāpta karāve chhe tenun ja ārādhan karavun joīe. 9.
(शार्दूलविक्रीडित)
पूर्वोपार्जितकर्मणा विलिखितं यस्यावसानं यदा
तज्जायेत तदैव तस्य भविनो ज्ञात्वा तदेतद्ध्रुवम् ।
शोकं मुञ्च मृते प्रिये ऽपि सुखदं धर्मं कुरुष्वादरात्
सर्पे दूरमुपागते किमिति भोस्तद्घृष्टिराहन्यते ।।१०।।
anuvād : pūrve kamāyel karma dvārā je prāṇīno ant je samaye lakhavāmān
āvyo chhe teno te ja samaye ant thāy chhe em nishchit jāṇīne koī priy manuṣhyanun
maraṇ thavā chhatān paṇ shok chhoḍo ane vinayapūrvak sukhadāyak dharmanun ārādhan karo.
ṭhīk chhe – jyāre sāp dūr chālyo jāy chhe tyāre tenā līsoṭāne kyo buddhimān puruṣh
lāṭhī dvārā pīṭe chhe? arthāt koī paṇ buddhimān tem karato nathī. 10.
(शार्दूलविक्रीडित)
ये मूर्खा भुवि ते ऽपि दुःखहतये व्यापारमातन्वते
सा माभूदथवा स्वकर्मवशतस्तस्मान्न ते ताद्रशाः ।
मूर्खान् मूर्खशिरोमणीन् ननु वयं तानेव मन्यामहे
ये कुर्वन्ति शुचं मृते सति निजे पापाय दुःखाय च ।।११।।
anuvād : ā pr̥ithvī upar je mūrkha manuṣhyo chhe teo paṇ duḥkhano nāsh
karavā māṭe prayatna kare chhe. chhatān paṇ jo potānā karmanā prabhāvathī te duḥkhano vināsh
na ye thāy topaṇ teo eṭalā mūrkha nathī. ame to te ja mūrkhone mūrkhomān shreṣhṭha
arthāt atishay mūrkha mānīe chhīe je koī iṣhṭa manuṣhyanun maraṇ thatān pāp ane
duḥkhanā nimittabhūt shokane dūr kare chhe.
visheṣhārtha : lokamān je prāṇīne mūrkha samajavāmān āve chhe teo paṇ duḥkh dūr karavāno
prayatna kare chhe. jo kadāch daivavashe temane potānā ā prayatnamān saphaḷatā na ye maḷe topaṇ temane
eṭalā badhā jaḍ (mūrkha) gaṇavāmān āvatā nathī. parantu je manuṣhya koī iṣhṭa janano viyog thatān
shok kare chhe temane mūrkha ja nahi paṇ mūrkhashiromaṇi (atishay jaḍ) gaṇavāmān āve chhe. kāraṇ
e chhe ke mūrkha samajavāmān āvatā te prāṇīo to āvelun duḥkh dūr karavā māṭe ja kāī ne kāī
adhikār – 3ḥ anitya pañchāshat ]127