यदि किल दिनमध्ये तत्र केषां नराणां
वसति हृदि विषादः सत्स्ववस्थान्तरेषु ।।३०।।
anuvād : je sūryadev ek ja divasamān prātaḥkāḷe udayano anubhav kare chhe
ane tyār pachhī madhyāhnamān khūb ūñche chaḍhīne lakṣhmīno anubhav kare chhe te paṇ jyāre
sāyaṅkāḷamān nishchayathī asta pāme chhe tyāre janmamaraṇādi – svarūp bhinna-bhinna
avasthāo thatān kyā manuṣhyanā hr̥udayamān viṣhād rahe chhe? arthāt evī dashāmān koīe
paṇ viṣhād na karavo joīe. 30.
(वसंततिलका)
आकाश एव शशिसूर्यमरुत्खगाद्याः
भूपृष्ठ एव शकटप्रमुखाश्चरन्ति ।
मीनादयश्च जल एव यमस्तु याति
सर्वत्र कुत्र भविनां भवति प्रयत्नः ।।३१।।
anuvād : chandra, sūrya, vāyu ane pakṣhī ādi ākāshamān ja gaman kare chhe;
gāḍī ādinun āvāgaman pr̥ithvī upar ja thāy chhe tathā matsyādi jaḷamān ja sañchār
kare chhe. parantu yam(mr̥utyu) ākāsh, pr̥ithvī ane jaḷamān badhā sthaḷe pahoñche chhe. tethī
sansārī prāṇīono prayatna kyān thaī shake? arthāt kāḷ jo badhā sansārī prāṇīono
koḷiyo karī jato hoy to tenāthī bachavā māṭe karavāmān āvato koī paṇ prāṇīno
prayatna saphaḷ thaī shakato nathī. 31.
(शार्दूलविक्रीडित)
किं देवः किमु देवता किमगदो विद्यास्ति किं किं मणिः
किं मन्त्रं किमुताश्रयः किमु सुहृत् किं वा स गन्धो ऽस्ति सः ।
अन्ये वा किमु भूपतिप्रभृतयः सन्त्यत्र लोकत्रये
यैः सर्वैरपि देहिनः स्वसमये कर्मोदितं वार्यते ।।३२।।
anuvād : ahīn traṇe lokamān shun dev, shun devī, shun auṣhadhi, shun vidyā, shun
maṇi, shun mantra, shun āshray, shun mitra, shun te sugandh athavā shun anya rājā ādi
paṇ evā shaktishāḷī chhe je badhāy potānā uday pāmelā karmane rokī shake? arthāt
136[ padmanandi-pañchavinshatiḥ