anuvād : je manuṣhyo uttam guru dvārā prarūpit samīchīn shāstra vāñchatā nathī
temane buddhimān manuṣhya banne āṅkhovāḷā hovā chhatān āndhaḷā samaje chhe. 20.
(अनुष्टुभ् )
मन्ये न प्रायशस्तेषां कर्णाश्च हृदयानि च ।
यैरभ्यासे गुरोः शास्त्रं न श्रुतं नावधारितम् ।।२१।।
anuvād : jemaṇe gurunī samīpe na shāstra sāmbhaḷyun chhe ane na tene hr̥udayamān
dhāraṇ paṇ karyun chhe temane ghaṇun karīne na to kān chhe ane na hr̥uday paṇ chhe, em
hun samajun chhun.
visheṣhārtha : kānano sadupayog emān ja chhe ke temanā dvārā shāstronun shravaṇ karavāmān
āve – tenāthī sadupadesh sāmbhaḷavāmān āve. tathā mananā lābhano paṇ e ja sadupayog chhe ke tenā
dvārā sāmbhaḷelā shāstranun chintan karāy – tenun rahasya dhāraṇ karāy. tethī je prāṇī kān ane man
meḷavīne paṇ temane shāstranā viṣhayamān joḍatā nathī temanā te kān ane man niṣhphaḷ ja chhe. 21.
(अनुष्टुभ् )
देशव्रतानुसारेण संयमो ऽपि निषेव्यते ।
गृहस्थैर्येन तेनैव जायते फलवद्व्रतम् ।।२२।।
anuvād : shrāvak jo deshavrat anusār indriyonā nigrah ane
prāṇīdayārūp sanyamanun paṇ sevan kare chhe to tenāthī temanun te vrat (deshavrat) saphaḷ
thaī jāy chhe. abhiprāy e chhe ke deshavratanā paripālananī saphaḷatā emān ja
chhe ke tenā pachhī pūrṇa sanyam paṇ dhāraṇ karavāmān āve. 22.
(अनुष्टुभ् )
त्याज्यं मांसं च मद्यं च मधूदुम्बरपञ्चकम् ।
अष्टौ मूलगुणाः प्रोक्ताः गृहिणो द्रष्टिपूर्वकाः ।।२३।।
anuvād : māns, madya, madh ane pāñch udumbar phaḷ (umaraḍo, kaṭhumar, pākar,
vaḍ ane pīpaḷo) no tyāg karavo joīe. samyagdarshan sāthe ā āṭh shrāvakanā
mūḷaguṇ kahevāmān āve chhe.
visheṣhārtha : mūḷ shabdano artha jaḍ thāy chhe. je vr̥ukṣhanā mūḷiyān khūb ūṇḍā ane baḷavān
180[ padmanandi-pañchavinshatiḥ