प्राणाः प्राणिषु तन्निबन्धनतया तिष्ठन्ति नष्टे धने
यावान् दुःखभरो नरे न मरणे तावानिह प्रायशः ।।२८।।
anuvād : je manuṣhya dhan ādi kamāvāmān anek prapañcho rachīne bījāone
chhetaryā kare chhe teo nishchayathī te pāpanā prabhāvathī bījāonī sāme ja narakamān jāy
chhe. kāraṇ e chhe ke prāṇīomān prāṇ dhananā nimit ja rahe chhe, dhan naṣhṭa thaī jatān
manuṣhyane jeṭalun adhik duḥkh thāy chhe teṭalun ghaṇun karīne maratī vakhate paṇ thatun nathī. 28.
(शार्दूलविक्रीडित)
चिन्ताव्याकुलताभयारतिमतिभ्रंशातिदाहभ्रम –
क्षुत्तृष्णाहतिरोगदुःखमरणान्येतान्यहो आसताम् ।
यान्यत्रैव पराङ्गनाहितमतेस्तद्भूरि दुःखं चिरं
श्वभ्रे भावि यदग्निदीपितवपुर्लोहाङ्गनालिङ्गनात् ।।२९।।
anuvād : parastrīmān anurāgabuddhi rākhanār vyaktine je ā janmamān chintā,
ākuḷatā, bhay, dveṣhabhāv, buddhino vināsh, atyanta santāp, bhrānti, bhūkh, taras,
āghāt, rog vedanā ane maraṇarūp duḥkh prāpta thāy chhe; e to dūr raho, parantu
parastrī sevanajanit pāpanā prabhāvathī anya janmamān narakagati prāpta thatān agnimān
tapāvelā lohamay strīonā āliṅganathī je chirakāḷ sudhī ghaṇun duḥkh prāpta thavānun
chhe te taraph paṇ tenun dhyān jatun nathī, e keṭalā āshcharyanī vāt chhe. 29.
(शार्दूलविक्रीडित)
धिक् तत्पौरुषमासतामनुचितास्ता बुद्धयस्ते गुणाः
मा भून्मित्रसहायसंपदपि सा तज्जन्म यातु क्षयम् ।
लोकानामिह येषु सत्सु भवति व्यामोहमुद्राङ्कितं
स्वप्ने ऽपि स्थितिलङ्घनात्परधनस्त्रीषु प्रसक्तं मनः ।।३०।।
anuvād : je pauruṣh ādi hotān lokonun vyāmoh pāmelun man maryādānun
ullaṅghan karīne svapnamān paṇ paradhan ane parastrīomān āsakta thāy chhe te
pauruṣhane dhikkār chhe te ayogya vichār ane te ayogya guṇ dūr ja raho, evā
16[ padmanandi-pañchavinshatiḥ