68[ padmanandi-pañchavinshatiḥ
āvyo chhe’ ityādi prakārano sandeh ghaṇun karīne ātmānā viṣhayamān thayā kare chhe ā sandeh dūr karatān
nahīn em batāvyun chhe ke je koīney uparyukta sandeh thāy chhe, vāstavamān te ja ātmā chhe kāraṇ
ke evo vikalpa sharīr ādi jaḍ padārthane thaī shakato nathī. te to ‘अहम् अहम्’ arthāt hun jāṇun
chhun, hun amuk kārya karūn chhun; e rīte ‘hun hun’ e ullekhathī pratītimān āvatā chetan ātmāne ja
thaī shake chhe. eṭalun avashya chhe ke jyān sudhī mithyātva ādi ashubh karmono uday rahe chhe tyān
sudhī jīvane uparyukta bhrānti rahī shake chhe. tyār pachhī te tapashcharaṇādi dvārā gnānāvaraṇādine naṣhṭa
karīne potānā svabhāvānusār akhil padārthono gnātā (sarvagna) banī jāy chhe. 135.
(शार्दूलविक्रीडित)
आत्मा मूर्तिविवर्जितो ऽपि वपुषि स्थित्वापि दुर्लक्षतां
प्राप्तोऽपि स्फु रति स्फु टं यदहमित्युल्लेखतः संततम् ।
तत्किं मुह्यत शासनादपि गुरोर्भ्रान्तिः समुत्सृज्यता-
मन्तः पश्यत निश्चलेन मनसा तं तन्मुखाक्षव्रजाः ।।१३६।।
anuvād : ātmā mūrti (rūp, ras, gandh, sparsha ) rahit hovā chhatān paṇ
sharīramān sthiti hovā chhatān paṇ tathā adrashya avasthāne prāpta hovā chhatān paṇ nirantar
‘अहम्’ arthāt ‘hun’ ā ullekhathī spaṣhṭapaṇe pratītimān āve chhe. evī avasthāmān
he bhavya jīvo! tame ātmonmukh indriy samūhathī sanyukta thaīne kem mohane prāpta
thāv chho? gurunī āgnāthī paṇ bhram chhoḍo ane abhyantaramān nishchaḷ manathī te
ātmānun avalokan karo. 136.
(शार्दूलविक्रीडित)
व्यापी नैव शरीर एव यदसावात्मा स्फु रत्यन्वहं
भूतानन्वयतो न भूतजनितो ज्ञानी प्रकृत्या यतः ।
नित्ये वा क्षणिके ऽथवा न कथमप्यर्थक्रिया युज्यते
तत्रैकत्वमपि प्रमाणद्रढया भेदप्रतीत्याहतम् ।।१३७।।
anuvād : ātmā vyāpak nathī ja kāraṇ ke te nirantar sharīramān ja
pratibhāsit thāy chhe. te bhūtothī utpanna paṇ nathī kemake tenī sāthe bhūtono anvay
jovāmān āvato nathī tathā te svabhāvathī gnātā paṇ chhe. tene sarvathā nitya athavā
kṣhaṇik svīkāravāthī temān koī prakāre artha kriyā banī shakatī nathī. temān ekatva paṇ