२२ ][ पंचस्तोत्र
ऐरावते तुलित उद्धत हाथी सामे,
आवेल जोई तुम आश्रित भो न पामे. ३८.
भावार्थ : — जेनुं गंडस्थळ झरता मद वडे करीने खरडायेलुं छे,
वळी जे माथुं धुणाव्या करे छे अने तेनी आजुबाजु भमता उन्मत्त
भमराओना गुंजारव वडे जेनो कोप वृद्धिने पामेलो छे, एवो जे उद्धत
ऐरावत हाथी पण जो कदाच सामो आवे तोपण तेने देखीने आपनो जे
आश्रित होय छे तेने भय उपजतो नथी. ३८.
भिन्नेभकुंभमगलदुज्वलशोणिताक्त —
मुक्ताफलप्रकरभूषितभूमिभागः ।
बद्धत्र्क्रमः क्रमगतं हरिणाधिपोऽपि,
नाक्रामति क्रमयुगाचलसंश्रितं ते ।।३९।।
भेदी गजेन्द्र शिर श्वेत रुधिरवाळा,
मोती समूह थकी भूमि दीपावी एवा;
दोडेल सिंह तणी दोट विषे पडे जे,
ना तुज पाद – गिरि आश्रयथी मरे ते. ३९.
भावार्थ : — जेणे हाथीओना कुंभस्थळ छेदीने (तेमां छेद
पाडीने) तेमांथी गळतां उज्ज्वळ अने लोहीथी खरडायला मोती वडे
पृथ्वी शोभावी छे; एवा बळवान दोडता सिंहना अडफटमां जो माणस
आवी पड्यो होय तो ते पण जो आपना चरणरूपी पर्वतनो आश्रय ले
तो तेने सिंह पण मारी शकतो नथी – आक्रमण करी शकतो नथी – पंजामां
लई शकतो नथी. ३९.
कल्पांतकालपवनोद्धतवह्निकल्पं,
दावानलं ज्वलितमुज्जवलमुत्स्फु लिंगम् ।
विश्वं जिघत्सुभिव संमुखमापतंतं
त्वन्नामकीर्तनजलं शमयत्यशेषम् ।।४०।।