दंसणमवि चक्खुजुदं अचक्खुजुदमवि य ओहिणा सहियं ।
दर्शनोपयोगविशेषाणां नामस्वरूपाभिधानमेतत् ।
चक्षुर्दर्शनमचक्षुर्दर्शनमवधिदर्शनं केवलदर्शनमिति नामाभिधानम् । आत्मा ह्यनन्त- सर्वात्मप्रदेशव्यापिविशुद्धदर्शनसामान्यात्मा । स खल्वनादिदर्शनावरणकर्मावच्छन्नप्रदेशः सन्, यत्तदावरणक्षयोपशमाच्चक्षुरिन्द्रियावलम्बाच्च मूर्तद्रव्यं विकलं सामान्येनावबुध्यते
ए प्रमाणे ज्ञानोपयोगोनुं वर्णन करवामां आव्युं. ४१.
अन्वयार्थः — [ दर्शनम् अपि ] दर्शन पण [ चक्षुर्युतम् ] चक्षुदर्शन, [ अचक्षुर्युतम् अपि च ] अचक्षुदर्शन, [ अवधिना सहितम् ] अवधिदर्शन [ च अपि ] अने [ अनंतविषयम् ] अनंत जेनो विषय छे एवुं [ अनिधनम् ] अविनाशी [ कैवल्यं ] केवळदर्शन [ प्रज्ञप्तम् ] — एम चार भेदवाळुं कह्युं छे.
टीकाः — आ, दर्शनोपयोगना भेदोनां नाम अने स्वरूपनुं कथन छे.
(१) चक्षुदर्शन, (२) अचक्षुदर्शन, (३) अवधिदर्शन अने (४) केवळदर्शन — ए प्रमाणे (दर्शनोपयोगना भेदोनां) नामनुं कथन छे.
(हवे तेमनां स्वरूपनुं कथन करवामां आवे छेः — ) आत्मा खरेखर अनंत, सर्व आत्मप्रदेशोमां व्यापक, विशुद्ध दर्शनसामान्यस्वरूप छे. ते (आत्मा) खरेखर अनादि दर्शनावरणकर्मथी आच्छादित प्रदेशोवाळो वर्ततो थको, (१) ते प्रकारना (अर्थात् चक्षुदर्शनना) आवरणना क्षयोपशमथी अने चक्षु-इन्द्रियना अवलंबनथी मूर्त द्रव्यने विकळपणे *सामान्यतः अवबोधे छे ते चक्षुदर्शन छे, (२) ते प्रकारना आवरणना
७६
*सामान्यतः अवबोधवुं=देखवुं. (सामान्य अवबोध अर्थात् सामान्य प्रतिभास ते दर्शन छे.)