कर्मवियुक्त त्वमुखेन प्रभुत्वगुणव्याख्यानमेतत् ।
अयमेवात्मा यदि जिनाज्ञया मार्गमुपगम्योपशान्तक्षीणमोहत्वात्प्रहीणविपरीता-
भिनिवेशः समुद्भिन्नसम्यग्ज्ञानज्योतिः कर्तृत्वभोक्तृ त्वाधिकारं परिसमाप्य सम्यक् - प्रकटितप्रभुत्वशक्ति र्ज्ञानस्यैवानुमार्गेण चरति, तदा विशुद्धात्मतत्त्वोपलम्भरूपमपवर्गनगरं
संसारमां परिभ्रमण करे छे.
(आ प्रमाणे जीवना कर्मसहितपणानी मुख्यतापूर्वक प्रभुत्वगुणनुं व्याख्यान करवामां आव्युं.) ६९.
अन्वयार्थः — [ जिनभाषितेन मार्गं समुपगतः ] जे (पुरुष) जिनवचनथी मार्गने पामीने [ उपशान्तक्षीणमोहः ] उपशांतक्षीणमोह थयो थको (अर्थात् दर्शनमोहनो जेने उपशम, क्षय अथवा क्षयोपशम थयो छे एवो थयो थको) [ ज्ञानानुमार्गचारी ] ज्ञानानुमार्गे चरे छे ( – ज्ञानने अनुसरनारा मार्गे प्रवर्ते छे), [ धीरः ] ते धीर पुरुष [ निर्वाणपुरं व्रजति ] निर्वाणपुरने पामे छे.
टीकाः — आ, कर्मवियुक्तपणानी मुख्यताथी प्रभुत्वगुणनुं व्याख्यान छे.
ज्यारे आ ज आत्मा जिनाज्ञा वडे मार्गने पामीने, उपशांतक्षीणमोहपणाने लीधे (दर्शनमोहना उपशम, क्षय अथवा क्षयोपशमने लीधे) जेने विपरीत अभिनिवेश नष्ट थयो होवाथी सम्यग्ज्ञानज्योति प्रगटी छे एवो थयो थको, कर्तृत्व अने भोक्तृत्वना अधिकारने समाप्त करीने सम्यक्पणे प्रगट प्रभुत्वशक्तिवाळो थयो थको ज्ञानने ज अनुसरनारा मार्गे चरे छे ( – प्रवर्ते छे, परिणमे छे, आचरण करे छे), त्यारे ते विशुद्ध
११०