प्रयोजनेभ्यो व्यावृत्तबुद्धिः केवलं स्वप्रयोजनसाधनोद्यतमनाः आत्मानं स्वोपलम्भेनोपलभ्य गुणगुणिनोर्वस्तुत्वेनाभेदात्तदेव ज्ञानं स्वं स्वेनाविचलितमनास्सञ्चेतयते स खलु नितान्तनिस्स्नेहः प्रहीणस्नेहाभ्यङ्गपरिष्वङ्गशुद्धस्फ टिकस्तम्भवत् पूर्वोपात्तं कर्मरजः संधुनोति । [ आत्मार्थप्रसाधकः हि ] खरेखर आत्मार्थनो प्रसाधक (स्वप्रयोजननो प्रकृष्ट साधक) वर्ततो थको, [ आत्मानम् ज्ञात्वा ] आत्माने जाणीने ( – अनुभवीने) [ ज्ञानं नियतं ध्यायति ] ज्ञानने निश्चळपणे ध्यावे छे, [ सः ] ते [ कर्मरजः ] कर्मरजने [ संधुनोति ] खेरवी नाखे छे.
संवरथी अर्थात् शुभाशुभ परिणामना परम निरोधथी युक्त एवो जे जीव, वस्तुस्वरूपने (हेय-उपादेय तत्त्वने) बराबर जाणतो थको परप्रयोजनोथी जेनी बुद्धि १व्यावृत्त थई छे अने केवळ स्वप्रयोजन साधवामां जेनुं २मन ३उद्यत थयुं छे एवो वर्ततो थको, आत्माने स्वोपलब्धिथी उपलब्ध करीने ( – पोताने स्वानुभव वडे अनुभवीने), गुण-गुणीनो वस्तुपणे अभेद होवाथी ते ज ४ज्ञानने — स्वने — स्व वडे अविचळपरिणतिवाळो थईने संचेते छे, ते जीव खरेखर अत्यंत ५निःस्नेह वर्ततो थको — जेने ६स्नेहना लेपनो संग प्रक्षीण थयो छे एवा शुद्ध स्फटिकना स्तंभनी माफक — पूर्वोपार्जित कर्मरजने खेरवी नाखे छे. १. व्यावृत्त थवुं = निवर्तवुं; निवृत्त थवुं; पाछा वळवुं. २. मन = मति; बुद्धि; भाव; परिणाम. ३. उद्यत थवुं = तत्पर थवुं; लागवुं; उद्यमवंत थवुं; वळवुं; ढळवुं. ४. गुणी अने गुणमां वस्तु-अपेक्षाए अभेद छे तेथी आत्मा कहो के ज्ञान कहो — बन्ने एक ज
५. निःस्नेह = स्नेह रहित; मोहरागद्वेष रहित. ६. स्नेह = तेल; चीकणो पदार्थ; स्निग्धता; चीकाश.