करोति, तदा स आत्मा तेन निमित्तभूतेन भावेन पुद्गलकर्मणा विविधेन बद्धो भवति । तदत्र मोहरागद्वेषस्निग्धः शुभोऽशुभो वा परिणामो जीवस्य भावबन्धः, तन्निमित्तेन शुभाशुभकर्मत्वपरिणतानां जीवेन सहान्योन्यमूर्च्छनं पुद्गलानां द्रव्यबन्ध इति ।।१४७।।
अन्वयार्थः — [ यदि ] जो [ आत्मा ] आत्मा [ रक्तः ] रक्त (विकारी) वर्ततो थको [ उदीर्णं ] उदित [ यम् शुभम् अशुभम् भावम् ] शुभ के अशुभ भावने [ करोति ] करे छे, तो [ सः ] ते आत्मा [ तेन ] ते भाव वडे ( – ते भावना निमित्ते) [ विविधेन पुद्गलकर्मणा ] विविध पुद्गलकर्मथी [ बद्धः भवति ] बद्ध थाय छे.
जो खरेखर आ आत्मा अन्यना ( – पुद्गलकर्मना) आश्रय वडे अनादि काळथी रक्त रहीने कर्मोदयना प्रभावयुक्तपणे वर्तवाथी उदित ( – प्रगट थता) शुभ के अशुभ भावने करे छे, तो ते आत्मा ते निमित्तभूत भाव वडे विविध पुद्गलकर्मथी बद्ध थाय छे. तेथी अहीं (एम कह्युं के), मोहरागद्वेष वडे स्निग्ध एवा जे जीवना शुभ के अशुभ परिणाम ते भावबंध छे अने तेना ( – शुभाशुभ परिणामना) निमित्तथी शुभाशुभ कर्मपणे परिणत पुद्गलोनुं जीवनी साथे अन्योन्य अवगाहन ( – विशिष्ट शक्ति सहित एकक्षेत्रावगाहसंबंध) ते द्रव्यबंध छे. १४७.