२०
८
पंचास्तिकायसंग्रह
[ भगवानश्रीकुंदकुंद-
हेदुमभावे णियमा जायदि णाणिस्स आसवणिरोधो ।
आसवभावेण विणा जायदि कम्मस्स दु णिरोधो ।।१५०।।
कम्मस्साभावेण य सव्वण्हू सव्वलोगदरिसी य ।
पावदि इंदियरहिदं अव्वाबाहं सुहमणंतं ।।१५१।।
हेत्वभावे नियमाज्जायते ज्ञानिनः आस्रवनिरोधः ।
आस्रवभावेन विना जायते कर्मणस्तु निरोधः ।।१५०।।
कर्मणामभावेन च सर्वज्ञः सर्वलोकदर्शी च ।
प्राप्नोतीन्द्रियरहितमव्याबाधं सुखमनन्तम् ।।१५१।।
द्रव्यकर्ममोक्षहेतुपरमसंवररूपेण भावमोक्षस्वरूपाख्यानमेतत् ।
हेतु-अभावे नियमथी आस्रवनिरोधन ज्ञानीने,
आसरवभाव-अभावमां कर्मो तणुं रोधन बने; १५०.
कर्मो-अभावे सर्वज्ञानी सर्वदर्शी थाय छे,
ने अक्षरहित, अनंत, अव्याबाध सुखने ते लहे. १५१.
अन्वयार्थः — [ हेत्वभावे ] (मोहरागद्वेषरूप) हेतुनो अभाव थवाथी [ ज्ञानिनः ] ज्ञानीने [ नियमात् ] नियमथी [ आस्रवनिरोधः जायते ] आस्रवनो निरोध थाय छे [ तु ] अने [ आस्रवभावेन विना ] आस्रवभावना अभावमां [ कर्मणः निरोधः जायते ] कर्मनो निरोध थाय छे. [ च ] वळी [ कर्मणाम् अभावेन ] कर्मोनो अभाव थवाथी ते [ सर्वज्ञः सर्वलोकदर्शी च ] सर्वज्ञ अने सर्वलोकदर्शी थयो थको [ इन्द्रियरहितम् ] इन्द्रियरहित, [ अव्याबाधम् ] अव्याबाध, [ अनन्तम् सुखम् प्राप्नोति ] अनंत सुखने पामे छे.
टीकाः — आ, १द्रव्यकर्ममोक्षना हेतुभूत परम-संवररूपे भावमोक्षना स्वरूपनुं कथन छे. १. द्रव्यकर्ममोक्ष = द्रव्यकर्मनुं सर्वथा छूटी जवुं ते; द्रव्यमोक्ष. (अहीं भावमोक्षनुं स्वरूप द्रव्यमोक्षना
निमित्तभूत परम-संवररूपे दर्शाव्युं छे.)