२१
०
पंचास्तिकायसंग्रह
[ भगवानश्रीकुंदकुंद-
दर्शनावरणान्तरायक्षयेण कथञ्चित् कूटस्थज्ञानत्वमवाप्य ज्ञप्तिक्रियारूपे क्रमप्रवृत्त्यभावाद्भावकर्म
विनश्यति । ततः कर्माभावे स हि भगवान्सर्वज्ञः सर्वदर्शी व्युपरतेन्द्रियव्यापारा-
व्याबाधानन्तसुखश्च नित्यमेवावतिष्ठते । इत्येष भावकर्ममोक्षप्रकारः द्रव्यकर्ममोक्षहेतुः
परमसंवरप्रकारश्च ।।१५० – १५१।।
दंसणणाणसमग्गं झाणं णो अण्णदव्वसंजुत्तं ।
जायदि णिज्जरहेदू सभावसहिदस्स साधुस्स ।।१५२।।
दर्शनज्ञानसमग्रं ध्यानं नो अन्यद्रव्यसंयुक्त म् ।
जायते निर्जराहेतुः स्वभावसहितस्य साधोः ।।१५२।।
१कूटस्थ ज्ञानने प्राप्त करे छे अने ए रीते तेने ज्ञप्तिक्रियाना रूपमां क्रमप्रवृत्तिनो
अभाव थवाथी भावकर्मनो विनाश थाय छे. तेथी कर्मनो अभाव थतां ते खरेखर
भगवान सर्वज्ञ, सर्वदर्शी अने इन्द्रियव्यापारातीत-अव्याबाध-अनंतसुखवाळो सदाय
रहे छे.
भगवान सर्वज्ञ, सर्वदर्शी अने इन्द्रियव्यापारातीत-अव्याबाध-अनंतसुखवाळो सदाय
रहे छे.
ए रीते आ (अहीं कह्यो ते), २भावकर्ममोक्षनो ३प्रकार तथा द्रव्यकर्ममोक्षना हेतुभूत परम संवरनो प्रकार छे. १५० – १५१.
द्रगज्ञानथी परिपूर्ण ने परद्रव्यविरहित ध्यान जे,
ते निर्जरानो हेतु थाय स्वभावपरिणत साधुने. १५२.
अन्वयार्थः — [ स्वभावसहितस्य साधोः ] स्वभावसहित साधुने ( – स्वभावपरिणत केवळीभगवानने) [ दर्शनज्ञानसमग्रं ] दर्शनज्ञानथी संपूर्ण अने [ नो अन्यद्रव्यसंयुक्तम् ] १. कूटस्थ = सर्व काळे एक रूपे रहेनारुं; अचळ. [ज्ञानावरणादि घातिकर्मोनो नाश थतां कांई ज्ञान
सर्वथा अपरिणामी थई जतुं नथी; परंतु ते अन्य अन्य ज्ञेयोने जाणवारूपे पलटातुं नथी — सर्वदा
त्रणे काळना समस्त ज्ञेयोने जाण्या करे छे, तेथी तेने कथंचित् कूटस्थ कह्युं छे.]
२. भावकर्ममोक्ष = भावकर्मनुं सर्वथा छूटी जवुं ते; भावमोक्ष. (ज्ञप्तिक्रियामां क्रमप्रवृत्तिनो अभाव
थवो ते भावमोक्ष छे अथवा सर्वज्ञ-सर्वदर्शीपणानी अने अनंतानंदमयपणानी प्रगटता ते भावमोक्ष छे.) ३. प्रकार = स्वरूप; रीत.