Panchastikay Sangrah-Gujarati (Devanagari transliteration). Gatha: 155.

< Previous Page   Next Page >


Page 215 of 256
PDF/HTML Page 255 of 296

 

कहानजैनशास्त्रमाळा ]
नवपदार्थपूर्वक मोक्षमार्गप्रपंचवर्णन
२१५
वस्थितास्तित्वरूपं परभावावस्थितास्तित्वव्यावृत्तत्वेनात्यन्तमनिन्दितं तदत्र साक्षान्मोक्ष-
मार्गत्वेनावधारणीयमिति
।।१५४।।
जीवो सहावणियदो अणियदगुणपज्जओध परसमओ
जदि कुणदि सगं समयं पब्भस्सदि कम्मबंधादो ।।१५५।।
जीवः स्वभावनियतः अनियतगुणपर्यायोऽथ परसमयः
यदि कुरुते स्वकं समयं प्रभ्रस्यति कर्मबन्धात् ।।१५५।।

स्वसमयपरसमयोपादानव्युदासपुरस्सरकर्मक्षयद्वारेण जीवस्वभावनियतचरितस्य मोक्ष- मार्गत्वद्योतनमेतत अस्तित्वथी भिन्न होवाने लीधे अत्यंत अनिंदित छे तेअहीं साक्षात् मोक्षमार्ग तरीके अवधारवुं.

[आ ज चारित्र ‘परमार्थ’शब्दथी वाच्य एवा मोक्षनुं कारण छे, अन्य नहि एम नहि जाणतां थकां, मोक्षथी भिन्न एवा असार संसारना कारणभूत मिथ्यात्वरागादिमां लीन वर्ततां थकां आपणो अनंत काळ गयो; आम जाणीने ते ज जीवस्वभावनियत चारित्रनीके जे मोक्षना कारणभूत छे तेनीनिरंतर भावना करवी योग्य छे. आ प्रमाणे सूत्रतात्पर्य छे.] १५४.

निजभावनियत अनियतगुणपर्ययपणे परसमय छे;
ते जो करे स्वकसमयने तो कर्मबंधनथी छूटे. १५५.

अन्वयार्थः[ जीवः ] जीव, [ स्वभावनियतः ] (द्रव्य-अपेक्षाए) स्वभावनियत होवा छतां, [ अनियतगुणपर्यायः अथ परसमयः ] जो अनियत गुणपर्यायवाळो होय तो परसमय छे. [ यदि ] जो ते [ स्वकं समयं कुरुते ] (नियत गुणपर्याये परिणमी) स्वसमयने करे छे तो [ कर्मबन्धात् ] कर्मबंधथी [ प्रभ्रस्यति ] छूटे छे.

टीकाःस्वसमयना ग्रहण अने परसमयना त्यागपूर्वक कर्मक्षय थाय छे एवा प्रतिपादन द्वारा अहीं (आ गाथामां) ‘जीवस्वभावमां नियत चारित्र ते मोक्षमार्ग छे’ एम दर्शाव्युं छे.