तम्हा णिव्वुदिकामो णिस्संगो णिम्ममो य हविय पुणो ।
रागकलिनिःशेषीकरणस्य करणीयत्वाख्यानमेतत् ।
यतो रागाद्यनुवृत्तौ चित्तोद्भ्रान्तिः, चित्तोद्भ्रान्तौ कर्मबन्ध इत्युक्तम्, ततः खलु मोक्षार्थिना कर्मबन्धमूलचित्तोद्भ्रान्तिमूलभूता रागाद्यनुवृत्तिरेकान्तेन निःशेषीकरणीया । निःशेषितायां तस्यां प्रसिद्धनैस्सङ्गयनैर्मम्यः शुद्धात्मद्रव्यविश्रान्तिरूपां पारमार्थिकीं
अन्वयार्थः — [ तस्मात् ] माटे [ निवृत्तिकामः ] मोक्षार्थी जीव [ निस्सङ्गः ] निःसंग [ च ] अने [ निर्ममः ] निर्मम [ भूत्वा पुनः ] थईने [ सिद्धेषु भक्तिं ] सिद्धोनी भक्ति ( – शुद्धात्मद्रव्यमां स्थिरतारूप पारमार्थिक सिद्धभक्ति) [ करोति ] करे छे, [ तेन ] जेथी ते [ निर्वाणं प्राप्नोति ] निर्वाणने पामे छे.
टीकाः — आ, रागरूप क्लेशनो १निःशेष नाश करवायोग्य होवानुं निरूपण छे.
रागादिपरिणति होतां चित्तनुं भ्रमण थाय छे अने चित्तनुं भ्रमण होतां कर्मबंध थाय छे एम (पूर्वे) कहेवामां आव्युं, तेथी मोक्षार्थीए कर्मबंधनुं मूळ एवुं जे चित्तनुं भ्रमण तेना मूळभूत रागादिपरिणतिनो एकांते निःशेष नाश करवायोग्य छे. तेनो निःशेष नाश करवामां आवतां, जेने २निःसंगता अने ३निर्ममता प्रसिद्ध थई छे एवो ते जीव शुद्धात्म-
२३
१. निःशेष = संपूर्ण; जराय बाकी न रहे एवो.
२. निःसंग आत्मतत्त्वथी विपरीत एवो जे बाह्य-अभ्यंतर परिग्रह तेनाथी रहित परिणति ते
निःसंगता छे.
३. रागादि-उपाधिरहित चैतन्यप्रकाश जेनुं लक्षण छे एवा आत्मतत्त्वथी विपरीत मोहोदय जेनी
उत्पत्तिमां निमित्तभूत होय छे एवा ममकार-अहंकारादिरूप विकल्पसमूहथी रहित निर्मोहपरिणति
ते निर्ममता छे.